Ο Οδυσσέας Ελύτης έφυγε σαν σήμερα από τη ζωή, στις 18 Μαρτίου 1996…

Οδυσσέας Ελύτης
Ηράκλειο Κρήτης, 2 Νοεμβρίου 1911 – Αθήνα, 18 Μαρτίου 1996
Σέ χῶρα μακρινὴ καὶ ἀρυτίδωτη τώρα πορεύομαι.
Τώρα μ’ ἀκολουθοῦν κορίτσια κυανὰ
κι ἀλογάκια πέτρινα
μὲ τὸν τραχίσκο τοῦ ἥλιου στὸ πλατὺ μέτωπο.
Γενεὲς μυρτιᾶς μ’ ἀναγνωρίζουν
ἀπὸ τότε ποὺ ἔτρεμα στὸ τέμπλο τοῦ νεροῦ,
ἅγιος, ἅγιος, φωνάζοντας.
Ὁ νικήσαντας τὸν Ἅδη καὶ τὸν Ἔρωτα σώσαντας,
αὐτὸς ὁ Πρίγκιπας τῶν Κρίνων εἶναι.
Κι ἀπὸ κεῖνες πάλι τὶς πνοὲς τῆς Κρήτης,
μιὰ στιγμὴ ζωγραφιζόμουν.
Γιὰ νὰ λάβει ὁ κρόκος ἀπὸ τοὺς αἰθέρες δίκαιο.
Στὸν ἀσβέστη τώρα τοὺς ἀληθινούς μου Νόμους
κλείνω κι ἐμπιστεύομαι.
Μακάριοι, λέγω, οἱ δυνατοὶ ποὺ ἀποκρυπτογραφοῦνε τὸ Ἄσπιλο.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ «Το Άξιον Εστί», 1959

Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα
με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μες στ’ άπατα μιαν ηχώ
να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ
να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό
και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο.
Οδυσσέας Ελύτης, «Το Μονόγραμμα», 1971

Αγαπητά Κιμιντένια, τα κείμενα και οι εικόνες που αναρτάτε μάς δίνουν την αίσθηση της ισορροπίας , της φωτεινότητας και της χαράς. Ευχαριστούμε πολύ για αυτό.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!