
Τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη;
Τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη
τι είν’ αυτό, τι είν’ αυτό;
Που κρυφά τις καρδιές οδηγεί
κι όποιος το ‘νιωσε το νοσταλγεί;
Τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη
τι είν’ αυτό, τι είν’ αυτό;
Γέλιο, δάκρυ, λιακάδα, βροχή
της ζωής μας και τέλος κι αρχή;
Ποτέ ποτέ κανένα στόμα
δεν το ‘βρε και δεν το ‘πε ακόμα…
Τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη
τι είν’ αυτό, τι είν’ αυτό;
Που σε κάνει να λες το σκοπό
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ;
Τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη
τι είν’ αυτό, τι είν’ αυτό;
Το λεπτό που σου δίνει φτερά
κι είναι λύπη μαζί και χαρά;
Τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη
τι είν’ αυτό, τι είν’ αυτό;
Γέλιο, δάκρυ, λιακάδα, βροχή
της ζωής μας και τέλος κι αρχή;
Ποτέ ποτέ κανένα στόμα
δεν το ‘βρε και δεν το ‘πε ακόμα…
Τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη
τι είν’ αυτό, τι είν’ αυτό;
Που σε κάνει να λες το σκοπό
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ;

(Σύνθεση: Τάκης Μοράκης, Στίχοι: Δανάη Στρατηγοπούλου,
Γιάννης Φερμανόγλου, από την ταινία «Το παιδί και το δελφίνι», 1957)