Η Αγία Μαρίνα και το ιερό προσκύνημά της στην Άνδρο

16 Ιουλίου 2022kimintenia

17 Ιουλίου

Η θαυματουργός ιερά εικόνα της Αγίας Μαρίνας στη Μονή της στην Άνδρο

Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β’, το 270 μ.Χ. Λίγες ημέρες μετά τη γέννησή της, η μητέρα της πέθανε και ο πατέρας της Αιδέσιος, που ήταν Ιερέας των ειδώλων, την ανέθεσε σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία η Μαρίνα διδάχθηκε το Χριστιανισμό. Όταν έγινε 15 ετών, αποκαλύπτει στον πατέρα της ότι είναι χριστιανή. Έκπληκτος εκείνος από αυτό που άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί του. Μετά από καιρό, έμαθε για τη Μαρίνα και ο έπαρχος Ολύμβριος, που διέταξε να τη συλλάβουν για ανάκριση. Όταν την είδε μπροστά του, θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε να την πείσει με κάθε τρόπο να αρνηθεί το Χριστό και να γίνει σύζυγος του. Μάταια, όμως. Η Αγία Μαρίνα σε κάθε προσπάθεια του Ολυμβρίου αντέτασσε τη φράση: «Είμαι χριστιανή». Τότε ο σκληρός έπαρχος διέταξε να την ξαπλώσουν στη γη και την καταξέσχισε άσπλαχνα με ραβδιά τόσο, ώστε η γη έγινε κόκκινη από το αίμα που έτρεξε. Έπειτα, ενώ αιμορραγούσε, την κρέμασε για πολλή ώρα και μετά τη φυλάκισε.

Μέσα στη φυλακή μάλιστα συνέβη το εξής: ο διάβολος μεταμορφωμένος σε άγριο δράκοντα, προσπάθησε να κάνει την αγία να φοβηθεί. Εκείνη όμως προσευχήθηκε στον Θεό και αμέσως ο δράκοντας άλλαξε μορφή και έγινε ένας μαύρος σκύλος και τότε η αγία άρπαξε ένα σφυρί και χτυπώντας τον στο κεφάλι και τη ράχη τον ταπείνωσε. Όταν για δεύτερη φορά ο ηγεμόνας την εξέτασε και διαπίστωσε ότι η πίστη της Αγίας Μαρίνας ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Αλλά οι πληγές της με θαύμα έκλεισαν και αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σε αυτό τον κίνδυνο ο έπαρχος τελικά αποκεφάλισε την Μαρίνα, που έτσι πήρε το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας.

Τα άγια λείψανά της φυλάσσονταν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την πρώτη άλωσή της από τους Λατίνους, το 1204 μ.Χ., ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές βρίσκονταν μέχρι το 908 μ.Χ. στην Αντιόχεια και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Ιταλία. Σήμερα, τα άγια λείψανα της Αγίας Μαρίνας, φυλάσσονται στην Αθήνα, σε ναό που φέρει το όνομα της ενώ η χείρα της έχει μεταφερθεί στη Μονή Βατοπεδίου στο Άγιον Όρος.

Ἀπολυτίκιον
Ἀνδρείαν καὶ φρόνησιν, σὺ κεκτημένη σεμνή, ἀνδρείως κατεπάτησας ὄφιν ἀρχέκακον, Μαρίνα πανεύφημε, ἤσχυνας Ὀλυμβρίου τᾶς πικρᾶς τιμωρίας, εὐφρανας Ἀσωμάτων τᾶς χορείας ἀθλοῦσα, διὸ ἀπαύστως πρέσβευε Χριστῷ, εἰς τὸ σωθήναι ἠμᾶς.

Έτερον Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα) (Ἦχος πλ. α’ – Τόν συνάναρχον Λόγον)
Μνηστευθεῖσα τῷ Λόγῳ Μαρίνα ἔνδοξε, τῶν ἐπιγείων τὴν σχέσιν πᾶσαν κατέλιπες, καὶ ἐνήθλησας λαμπρῶς ὡς καλλιπάρθενος• τὸν γὰρ ἀόρατον ἐχθρὸν κατεπάτησας στερρῶς ὀφθέντα σοὶ Ἀθληφόρε. Καὶ νῦν πηγάζεις τῷ κόσμῳ τῶν ἰαμάτων τὰ δωρήματα.

Έτερον Ἀπολυτίκιον (Ἦχος δ’)
Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλη τῇ φωνῇ. Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου· καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνήσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί· ἀλλ᾽ ὡς θυσίαν ἄμωμον προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον (Ἦχος γ’ – Ἡ Παρθένος σήμερον)
Παρθενίας κάλλεσι, πεποικιλμένη παρθένε, ἀκηράτοις στέμμασιν, ἐστεφανώθης Mαρίνα, αἵμασι, τοῦ μαρτυρίου δε φοινιχθεῖσα, θαύμασι καταλαμπρύνθης τῶν ἰαμάτων, καὶ τῆς νίκης τὰ βραβεῖα, ἐδέξω Μάρτυς χειρὶ τοῦ Κτίστου σου.

Μεγαλυνάριον
Την Λαμπάδα πάντες Τη φαεινήν, και της παρθενίας, τον ασύλλητον θυσαυρόν, τη νύμφη Κυρίου, και Άσπιλον Αμνάδα, Μαρίναν την αγίαν, ύμνοις τιμήσωμεν.

Ὁ Οἶκος
Τῷ νυμφίῳ Χριστῷ, ἔρωτι τῆς καρδίας σου ἀπὸ βρέφους σεμνὴ πυρποληθεῖσα, ἔδραμες, δορκὰς ὡς διψῶσα πηγαῖς ἀειρύτοις, Παρθενομάρτυς, καὶ τῇ ἀθλήσει σεαυτήν συντηρήσασα, ἐν τῷ ἀφθάρτῳ ὄντως τοῦ Κτίστου σου, νύμφη εὐκλεής, θαλάμῳ ἔφθασας ἐστολισμένη, πεποικιλμένη, στεφανηφόρος, νικητὴς λαμπαδηφόρος, εὐθαλής, ἀφθάρτου νυμφῶνος τυχοῦσα, καὶ δεξαμένη ὡς χρυσίον, βραβεῖα νίκης τῆς σῆς ἀθλήσεως.

Η Ιερά Μονή Αγίας Μαρίνας Άνδρου

Ι.Μ. Αγίας Μαρίνας Άνδρου

Η Ιερά Μονή Αγίας Μαρίνας στην Άνδρο είναι αφιερωμένη στη Μεγαλομάρτυρα του 3ου αιώνα μ.Χ. Είναι ένα από τα σπουδαιότερα προσκυνήματα στην Ελλάδα και βρίσκεται κοντά στο χωριό Αποίκια. Η ίδρυσή της χρονολογείται το 1325 μ.Χ., όταν η Αγία Μαρίνα παρουσιάστηκε θαυματουργικά σε έναν γέροντα ασκητή και τον καθοδήγησε να βρει την κρυμμένη εικόνα της στη σχισμή ενός βράχου. Ο γέροντας αφού βρήκε την ιερή εικόνα σύμφωνα με τις υποδείξεις της ίδιας της Αγίας, με την οικονομική αρωγή του αυτοκράτορα Εμμανουήλ Β’ Κομνηνού ίδρυσε την Ιερά Μονή της Αγίας Μαρίνας στην Άνδρο.

Στη διάρκεια του 16ου αιώνα η Μονή Αγίας Μαρίνας δέχθηκε συχνά επιδρομές πειρατών με συνέπεια να καεί τρεις φορές και να παρακμάσει. Το 1743 η παλαιά αίγλη της είχε χαθεί και στέγαζε μόνο πέντε υπερήλικες μοναχούς. Με συνεχόμενα θαύματα και οράματα ο ιερομόναχος Σωφρόνιος, οδηγημένος από την Αγία Μαρίνα, έφθασε στη Μονή και την ανακαίνισε εκποιώντας για τον σκοπό αυτόν ολόκληρη την περιουσία που διέθετε στην Πελοπόννησο. Το 1746 μετέτρεψε το μοναστήρι σε γυναικεία μονή. Πολλές αρχοντοπούλες της Άνδρου και των γύρω νησιών έσπευσαν τότε στη μονή στελεχώνοντάς τη. Σύμφωνα με τις πηγές ο αριθμός των μοναζουσών αδερφών την περίοδο εκείνη ανερχόταν στις εκατό. Η αίγλη της μονής και η φήμη της εξαπλώθηκαν σε όλο τον τότε κόσμο, καθώς η αργυροχοΐα, η χαρακτική και σηροτροφία γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη στα εργαστήρια που λειτουργούσαν στη Μονή χάρη στην υψηλή τέχνη των μοναχών της.

Ωστόσο η άνθιση αυτή της Ιεράς Μονής Αγίας Μαρίνας της Άνδρου διακόπηκε απότομα το έτος 1883, όταν η Μονή εξαναγκάστηκε να κλείσει σε εφαρμογή του ανόσιου διατάγματος των Βαυαρών αντιβασιλέων. Τότε όλα τα κτίσματα της Μονής γκρεμίστηκαν και ο χώρος της μετατράπηκε σε στάβλο, η δε περιουσία της Μονής δημεύθηκε και οι μοναχές εκδιώχθηκαν με την εντολή να μεταβούν σε μοναστήρια που παρέμεναν σε λειτουργία ή να επιστρέψουν στην κοσμική ζωή.. Μετά τη βέβηλη και ιερόσυλη αυτή πράξη της διαλύσεως της μονής, η θαυματουργός ιερά εικόνα της Αγίας Μαρίνας διασώθηκε από αναγκαστική δημοπρασία με παρέμβαση της οικογένειας Εμπειρίκου και παρέμεινε επί 146 χρόνια στην Παναγία της Χώρας (Ι.Ν. Παναγίας Θεοσκεπάστου).

Το 1975 ο τότε Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Σύρου, Τήνου και Άνδρου κκ Δωρόθεος, διαβαίνοντας τα ερείπια τη Μονής ελυπήθη βαθιά για την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει ο ιερός χώρος και δεήθηκε ευλαβικά στην Αγία Μαρίνα να τον αξιώσει να δει ξανά το Μοναστήρι Της αποκαταστημένο πριν την κοίμησή του. Παρακάλεσε τότε τον διάκονό του, ιερομόναχο Κυπριανό και πρώην Αρχοντάρη της Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους, να ξεκινήσει τις εργασίες για την αναστήλωση της Μονής. Ο διάκονος όμως αρνήθηκε. Το ίδιο βράδυ εμφανίσθηκε σε αυτόν η Αγία Μαρίνα λέγοντάς του ότι έπρεπε να επιστρέψει η ίδια και οι αδελφές της να κατοικήσουν στη Μονή και ήταν άμεση ανάγκη να αναστηλωθεί το Μοναστήρι.

Όπως ο ίδιος ο τότε διάκονος και μετέπειτα Ηγούμενος της Μονής Κυπριανός διηγήθηκε αργότερα: «Αισθανόμενος ύστερα από την άρνησή μου άσχημα, ανέβηκα στο δωμάτιό μου, για να αναπαυθώ, έκαμα την προσευχή μου σε μια εικόνα της Αγίας Μαρίνας, λέγοντάς της: «Αγία μου Μαρίνα, μην εκλάβεις την άρνησή μου σαν άρνηση προς το Άγιον πρόσωπό σου. Εγώ σε αγαπώ, είσαι η αγαπημένη από τις αγαπημένες μου Αγίες και εσύ γνωρίζεις τον ιερό μου πόθο” (επιθυμούσε τότε να ανεγείρει ναό του Αγίου Κυπριανού στο χωριό του). Πεπεισμένος ότι τα είχα βρει με την Αγία έπεσα ήσυχος να κοιμηθώ. Δεν ενθυμούμαι τι ώρα ήτο και αν ήμουν κοιμώμενος ή ξύπνιος, όταν ένιωσα σε κάποιο σημείο του δωματίου να γίνεται σεισμός και να συνταράσσεται το δωμάτιο. Σκέφτηκα ότι αν είναι σεισμός, είχα δυο σκάλες να κατέβω, οπότε δεν προλάβαινα και θα με καταπλάκωναν τα ερείπια. Έκαμα τον Σταυρό μου και είπα: “Κάθισε εδώ Κυπριανέ και σκεπάσου με την κουβέρτα και ό,τι πει ο Θεός».

Εκείνη τη στιγμή ένιωσα κάτι να με αρπάζει και να με βάζει αλλού. Ξύπνησα με τη σκέψη πως δεν ήταν δυνατόν να αναστηλωθεί εκείνη η Μονή που είχε γίνει πετρωμένα μπάζα, να κοπούν τα πελώρια δέντρα που είχαν γίνει δάσος.. Κάνοντας αυτές τις σκέψεις είδα να σχίζεται στα δύο ο νότιος τοίχος του δωματίου και να παρουσιάζεται ένας αμαξωτός δρόμος που έφθανε στην κορυφή του βουνού μαζί με τρεις νεαρές μοναχές που μου έκαναν νεύμα να σταματήσω εκεί όπου βρισκόμουν γιατί έρχονταν να με συναντήσουν.

Σε λίγο ήρθαν μπροστά μου και η πρώτη με χαιρέτησε και μου είπε: «Χαίρε Κυπριανέ..». Εγώ φοβούμενος έκαμα υπόκλιση και είπα: “Ευλογείτε Γερόντισσες..”. Τότε εκείνη που μου είχε μιλήσει μου είπε επιτακτικά: «Θα κτιστεί το Μοναστήρι Κυπριανέ και να δεχθείς την εντολή του Δεσπότη σου». Άρχισα τότε να προφασίζομαι διάφορα και κυρίως ότι θέλαμε πολύ νερό και δεν υπήρχε.. Τότε η Γερόντισσα με πήγε σε ένα μέρος της Μονής και μου είπε: «Εδώ έχω νερό Κυπριανέ, για να πίνει όλη η Άνδρος!». Πράγματι, αργότερα βρέθηκε άφθονο νερό στο σημείο που υπέδειξε η Αγία Μαρίνα.

Ωστόσο εγώ συνέχιζα την άρνησή μου και τις προφάσεις μου, κυρίως σχετικά με το ποιος θα έπειθε τους τσοπάνηδες να πάρουν τα ζώα τους από τον τόπο και τον παπα-Γιάννη που λειτουργούσε ένα εκκλησάκι στον χώρο της Μονής ότι έπρεπε να αποχωρήσει; Τότε η Αγία Μαρίνα με έβγαλε έξω από το τείχος και είδα στη σειρά τους δύο ιερείς των Αποικίων και τους χωρικούς που έδωσαν όλοι την υπόσχεσή τους στην Αγία ότι θα αποχωρούσαν από τον τόπο για να μπορέσει να ανοικοδομηθεί το Μοναστήρι της.

Ωστόσο ακόμα και τότε εγώ συνέχιζα να αρνούμαι και να προφασίζομαι στην Αγία ότι αφού η αναστήλωση ήταν επιθυμία του Αρχιερατικού Επιτρόπου θα έπρεπε να ανατεθεί το έργο σε εκείνον! Τότε Εκείνη μου απάντησε αυστηρά: «Εσύ θα αναλάβεις Κυπριανέ, σε αυτόν θα μιλήσω άλλη ώρα». Συνεχίζοντας μου είπε με τόνο γλυκό: «Εσύ θα αναλάβεις την αναστήλωση της Μονής Κυπριανέ και δεν θα χρειαστείς να κτυπήσεις άλλη πόρτα για βοήθεια, γιατί ξέρω ότι αυτό σε στενοχωρεί. Θα είμαι κοντά σου, εδώ και ό,τι θέλεις θα το ζητάς από εμένα».

Τότε την ερώτησα: «Ποια είσαι και ποιες είναι οι άλλες δύο, που με τόση σιγουριά μου λέτε όλα αυτά»; Και ευθέως μου απήντησε: «Δεν κατάλαβες Κυπριανέ; Είμαι η Μαρίνα και οι δύο άλλες αδελφές μου είναι η Παρασκευή και η Αικατερίνα που συγκατοικούν με εμένα στο Μοναστήρι. Το διάταγμα του Όθωνα μας πέταξε έξω και μένουμε λίγο πιο πάνω από το Μοναστήρι. Θα ανοίξει όμως το Μοναστήρι και θα έλθουμε πάλι εδώ να κατοικήσουμε. Εμένα θα με βλέπεις κάθε μέρα. Μαζί θα αγωνιστούμε να αναστηλώσουμε το Μοναστήρι. Να δεχθείς λοιπόν την εντολή του Δεσπότη σου, τ’ άκουσες Κυπριανέ;». Με χαιρέτισε και κάνοντας μια στροφή προς το δρόμο χάθηκε έξω από τον τοίχο, που έκλεισε ξανά.

Ι.Μ. Αγίας Μαρίνας Άνδρου

Τότε ένιωσα δεύτερο σεισμό, που με ξαναπέταξε στο κρεβάτι μου. Ξυπνώντας από τη ληθαργική, ενορατική αυτή κατάσταση είδα ότι πράγματι βρισκόμουν στο κρεβάτι μου. Άναψα το φως και κοίταξα το ρολόι που έδειχνε 3.45’ μεσονύκτιο. Έκαμα τον σταυρό μου και στρέφοντας τα μάτια στην εικόνα της Αγίας Μαρίνης είπα με τον λογισμό μου: «Αγία μου ήσουν Εσύ, ήμουν κοντά Σου, μιλούσα μαζί Σου». Τότε είδα τα μάτια Της στην εικόνα να ανοιγοκλείνουν σαν να μου έλεγε: «Ναι εγώ ήμουν».

Δεν χρειαζόμουν άλλα πλέον για να βεβαιωθώ ότι η Αγία διάλεξε την ταπεινότητά μου για να αναστηλώσω τη Μονή της και αμέσως πήρα τηλέφωνο, εκείνη την ώρα, τον Αρχιερατικό, ο οποίος ακούγοντας τη φωνή μου ετρόμαξε και του είπα να πει στον Μητροπολίτη μας ότι δεχόμουν να αναλάβω την αναστήλωση της Μονής της Αγίας Μαρίνας και ότι τα υπόλοιπα θα του τα εξηγούσα άλλη ώρα. Από την επομένη κιόλας ημέρα βρισκόμουν με έναν κασμά, ένα καρότσι και ένα φτυάρι στο ερειπωμένο Μοναστήρι. Πέντε ολόκληρα χρόνια αγωνιζόμουν να ξεμπαζώσω, όμως η παρουσία της Αγίας, που μου υποσχέθηκε, ήτο πάντοτε έντονη. Έγινε δε ακόμη πιο έντονη με την εικόνα Της.

Ένας γέροντας, Επίτροπος του ναού της Παναγίας στη Χώρα, μου είπε μια μέρα: «Έμαθα πατέρα Κυπριανέ ότι άνοιξες το Μοναστήρι. Έχε υπ’ όψιν σου ότι η εικόνα της Αγίας Μαρίνης που είναι σ’ αυτό το προσκυνητάρι είναι της Μονής, που την αγόρασαν η οικογένεια Εμπειρίκου και την τοποθέτησαν εδώ. Να μπορούσες να την πάρεις και να την πας στο Μοναστήρι, το Μοναστήρι θα σωζότανε». Τότε θυμήθηκα την υπόσχεση της Αγίας Μαρίνας ότι θα είναι παντού και πάντοτε μαζί μου και αμέσως πήγα στον εφημέριο του ναού της Παναγίας, τον π. Νικόλαο και με παρακλητικό τρόπο του ζήτησα, αν ήταν δυνατόν να μου έδινε την εικόνα που ανήκε άλλοτε στο Μοναστήρι. Το πώς δεν με έδειρε είναι απορίας άξιον και με το δίκαιό του ο π. Νικόλαος, αφού όπως μου εξήγησε η εικόνα της Αγίας ετοποθετήθη πριν τόσα και τόσα χρόνια, από τους ιδιοκτήτες της στον Ναό της Παναγίας. Η ταπεινότητά μου του απάντησε: «Πατέρα Νικόλαε, η Αγία Μαρίνα σε με τον ελάχιστον είπε, ότι θα είναι κοντά μου, θα είναι πάντοτε παρούσα και θα με βοηθήσει στο έργο της Μονής της. Να κατέβει από τον Ουρανό είναι αδύνατο, μήπως εννοούσε ότι θα είναι κοντά μου με την Ιερά και Θαυματόβρυτο αυτή εικόνα Της;».

Ι.Μ. Αγίας Μαρίνας Άνδρου

Δεν με άντεξε και με έβγαλε έξω και δεν δέχθηκε καμία άλλη συζήτηση. Μετά όμως από τρεις ημέρες δέχθηκα ένα σημείωμα από τον π. Νικόλαο, που μου έγραφε να κατέβω να τον συναντήσω στον Ναό της Παναγίας. Κατέβηκα λοιπόν στη Χώρα και στο Γραφείο του Ναού με περίμεναν συγκεντρωμένοι ο π. Νικόλαος και οι τέσσερις Επίτροποι του Ναού, οι οποίοι μου υπέδειξαν να υπογράψω ένα Πρακτικό, το οποίο διαβάζοντάς το, έγραφε ότι μου παραχωρούσαν την εικόνα της Αγίας Μαρίνης. Με ρίγη συγκινήσεως το υπέγραψα ρωτώντας τους τι ήταν εκείνο που τους είχε κάνει να αλλάξουν την αρνητική στάση σας για την Εικόνα της Αγίας; Η απάντησή τους ήτο: “Μη μας ρωτάς”. Μου ενεχείρησαν δε και έναν φάκελο με τρεις χιλιάδες, λέγοντάς μου ότι αυτά ήταν για τη μεταφορά της εικόνας στο Μοναστήρι. Δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης έτρεχαν τη στιγμή εκείνη από τα μάτια μου προς την Αγία, βλέποντας την έντονη παρουσία της και την ταχύτατη βοήθειά της. Με αναμμένα κεράκια και θυμιάματα και με συνοδεία πιστών μεταφέραμε την εικόνα στη Μονή το έτος 1976.

Έκτοτε η Μονή απέκτησε την Κυρά της, απέκτησε Έφορο και Οικονόμο, απέκτησε Γερόντισσα. Από τότε ό,τι και αν έβαζα στη σκέψη μου για την ανέγερση κτηρίων στη Μονή, ξεκινούσα με απειροελάχιστες οικονομικές δυνατότητες και όταν βρισκόμουν σε οικονομικό αδιέξοδο, έτρεχα στην εικόνα της Αγίας και την παρακαλούσα θερμά να βρει τρόπο να εξοφλήσω το χρέος. Και Εκείνη, ω Εκείνη, έτρεχε να μου φέρει το ποσό που χρωστούσα και παραπάνω από αυτά.

Έτσι χτίστηκε και πάλι η Μονή της Αγίας Μαρίνης, από την ίδια την Αγία Μαρίνα και τους προσκυνητές της, που έφερνε και φέρνει, με θεία της νεύση, για να προσφέρουν το κεράκι τους και να πάρουν το δώρο τους από την Αγία Μαρίνα με τα θαύματά της και την αγάπη της. Η ταπεινότης μου αισθάνεται ευεργετημένη από την Αγία Μαρίνα, δι’ αυτό και έχω δοθεί ολόκληρος στην Αγία μας και δεν με ενδιαφέρει τίποτα εκτός από το πώς θα τελειοποιηθούν οι ναοί της Μονής, ο ξενώνας της και ό,τι άλλο θα κοσμεί τη Μονή της Αγίας. Κάποτε είχα αγαπήσει το Άγιον Όρος και έλεγα να πεθάνω στο Άγιον Όρος. Τώρα η προσευχή μου έχει αλλάξει και λέγω να πεθάνω Αγία Μαρίνα μου κοντά σου, διότι ξέρω ότι Εσύ θα με βοηθήσεις να ανέβω την Ουρανοδρόμο κλίμακα.

Αδελφοί μου αγαπητοί, δεν με ενδιαφέρουν τα υλικά και τα εγκόσμια αλλά η υγεία, η ψυχική και σωματική, για να συνεχίσω την τελειοποίηση του έργου της Μονής της Αγίας Μαρίνης, και με την του Χριστού αγάπη και της Αγίας Μαρίνης, το της φιλοξενίας των προσκυνητών της, που με εντολή της Αγίας Μαρίνης, πραγματοποιείται. Ο κάθε προσκυνητής ή όσοι και αν είναι, θα πρέπει να φάει, να κοιμηθεί δωρεάν και, εφ’ όσον το επιθυμεί κάθε προσκυνητής, να προσφέρει το κεράκι του στην Αγία Μαρίνα».

Η Ιερά Μονή Αγίας Μαρίνας στην Άνδρο εορτάζει κάθε χρόνο στη μνήμη της Αγίας, στις 17 Ιουλίου. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα της χώρας μας και μια αδιάκοπη ευλογία για το όμορφο νησί της Άνδρου. Προσκυνητές από κάθε γωνιά της χώρας και του κόσμου όλου, που ευλαβούνται τη χάρη της Αγίας Μαρίνας και ευεργετούνται από την προστασία και την αγάπη της, καταφθάνουν για να ασπαστούν την ιερά εικόνα Της και να την ευχαριστήσουν για την ευλογία Της στη ζωή τους. Η Αγία Μαρίνα έχει πραγματοποιήσει αναρίθμητα θαύματα, άλλα ευρέως γνωστά και άλλα όχι. Δέεται παντοτινά προς τον Κύριο για κάθε πιστό που προσφεύγει στη Χάρη Της, για την Άνδρο μας και ολόκληρο τον κόσμο που τόσες δοκιμασίες τον ταλανίζουν.

Η ιδιαίτερη αγάπη των Κυπρίων για την Αγία Μαρίνα

Πολύ μεγάλη είναι η ευλάβεια που τρέφουν οι Κύπριοι αδερφοί μας στην Αγία Μαρίνα, γεγονός που εξηγεί και τον λόγο, για τον οποίο επισκέπτονται πολύ συχνά την ιερά Μονή της στην Άνδρο Κύπριοι προσκυνητές. Η μεγάλη αγάπη των Κυπρίων για την Αγία Μαρίνα έχει πολλές αιτίες.

Πρώτον, το γεγονός ότι ολόκληρη η Κυπριακή παράδοση αποπνέει ιδιαίτερο σεβασμό στην Αγία Μεγαλομάρτυρα Μαρίνα, ο οποίος είναι εμφανής τόσο στα ονόματα πέντε χωριών του νησιού: Αγία Μαρίνα Ξυλιάτου, Αγία Μαρίνα Σκυλλούρας, Αγία Μαρίνα Χρυσοχούς, Αγία Μαρίνα Κελοκεδάρων και Αγία Μαρινούδα, όσο και από τις 110 και πλέον εκκλησίες που είναι αφιερωμένες στην Αγία σε όλο το νησί.

Αγία Μαρίνα Χρυσοχούς, Κύπρος

Δεύτερον, για τα αναφερόμενα θαύματα της Αγίας Μαρίνας στην Κύπρο, τα οποία ιστορούνται ήδη από τα πρώτα χρόνια του μαρτυρίου Της. Στην Κύπρο η Αγία Μαρίνα θεωρείται προστάτιδα των μικρών παιδιών και των καχεκτικών ανθρώπων και αναφέρονται πλήθος θαυμάτων που έχουν γίνει ανά τους αιώνες σε παιδιά και αναπήρους που επικαλέστηκαν τη βοήθειά Της. Μάλιστα, ένα από τα πιο όμορφα νανουρίσματα της ελληνικής παράοδσης είναι το Κυπριακό «Αγιά Μαρίνα τζιαι Τζιυρά», με το οποίο αποκοιμίζουν οι Κύπριες μανάδες τα μικρά τους:

«Αγιά Μαρίνα τζιαι Τζιυρά, που ποτζιοιμίζεις τα μωρά,
ποτζιοίμισ’ μου τούντο μωρόν τζι’ η μάννα του ‘νει στον γιαλόν
Να φέρει δάφνη τζιαι νερό να πλείννει τα ρουχούδκια του …»

Τρίτον, εκτός από την παράδοση και τα πολλά θαύματα, πολλοί Χριστιανοί στην Κύπρο αφηγούνται μία θαυμαστή ιστορία που έγινε ευρύτερα γνωστή το έτος 2000. Εκείνη τη χρονιά ο μικρός Ανδρέας Βασιλείου, από την Κύπρο, βρέθηκε στο Χιούστον των ΗΠΑ για μια πολύ λεπτή χειρουργική επέμβαση. Ο Ανδρέας έπασχε από λευχαιμία και είχε γίνει έκκληση για εξεύρεση δότη μυελού για μεταμόσχευση. Στο χειρουργείο, πριν από την εγχείριση, παρουσιάστηκε στον επικεφαλής χειρουργό μία γυναίκα δηλώνοντας ότι ήταν η προσωπική ιατρός του παιδιού. Με πολλές δυσκολίες της επετράπη να παραμείνει στο χειρουργείο κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Η «ιατρός» όχι μόνο παρακολούθησε την επέμβαση αλλά βοήθησε και ενεργά, γεγονός που είχε εγείρει εύλογη απορία στην ομάδα των χειρουργών, οι οποίοι ρώτησαν τους γονείς γιατί πήγαν στην Αμερική, αφού είχαν δική τους, τόσο καλή ιατρό. Οι γονείς διαβεβαίωσαν ότι δεν είχαν μαζί τους ιατρό! Την αναζήτησαν μάλιστα σε όλο το νοσοκομείο χωρίς όμως αποτέλεσμα. Μόνο η υπογραφή της είχε απομείνει στη Γραμματεία του νοσοκομείου: «Marina from Andros». Οι γονείς πράγματι, προτού αναχωρήσουν για την Αμερική, είχαν προσευχηθεί στην Αγία Μαρίνα. Είχαν επικοινωνήσει και με τον Γέροντα της Μονής της Αγίας Μαρίνας στην Άνδρο ζητώντας την ευλογία Της. Και η Αγία έσπευσε να θεραπεύσει το παιδί τους δικαιώνοντας την πίστη τους. Σήμερα ο Ανδρέας είναι πια ένας υγιέστατος νεαρός!

Αγία Μαρίνα Μοσφιλωτή, Λάρνακα Κύπρος

Τέταρτον, είναι η παράδοση της μαρωνίτικης χριστιανικής κοινότητας της Κύπρου, η οποία ανήκει στο ανατολικό χριστιανικό δόγμα της Καθολικής Εκκλησίας και είναι στενά συνδεδεμένη με την Αγία Μαρίνα. Στο ομώνυμο μαρωνίτικο χωριό της Αγίας Μαρίνας, οι κάτοικοι εκκλησιάζονταν πριν το 1972, οπότε χτίστηκε ο νέος ναός της Αγίας Μαρίνας, στην παλαιά εκκλησία του χωριού, που χρονολογείτο από το 1650, επίσης αφιερωμένη στην Αγία Μαρίνα. Ο νέος ναός της Αγίας Μαρίνας λειτούργησε μόλις για δύο χρόνια, αφού μετά την τουρκική εισβολή το 1974, το δροσερό αυτό χωριό αποτελεί στρατιωτική βάση και είναι κατεχόμενο, όπως και τα υπόλοιπα μαρωνίτικα χωριά, ο Κορμακίτης, ο Ασώματος και τα Καρπάσια.

Στις 14 Αυγούστου 1974, γύρω στις 11 το πρωί, τα τουρκικά αεροπλάνα χτύπησαν ανελέητα το χωριό της Αγίας Μαρίνας και την εκκλησία του. Η οροφή της κατέστη διάτρητη από τους βομβαρδισμούς και η πίσω πόρτα του ναού γκρεμίστηκε από βόμβα που έπεσε στο διπλανό γήπεδο. Ο χώρος μπροστά και γύρω από την Αγία Τράπεζα του Ναού επίσης βομβαρδίστηκε σφοδρά. Όμως μέσα στα ερείπια και τα συντρίμμια η πελώρια εικόνα της Αγίας Μαρίνας βρέθηκε άθικτη, ανάμεσα στα κομμάτια του σπασμένου πολυελαίου του Ναού, που είχε καταρρεύσει από τον βομβαρδισμό.

Έκτον, ένας ακόμα παράγοντας που πιθανόν συνετέλεσε στο να καθιερωθεί το προσκύνημα των Κυπρίων στην Αγία Μαρίνα της Άνδρου τα τελευταία χρόνια, είναι πως ο Ηγούμενος της Μονής Κυπριανός έγινε ευρύτατα γνωστός μέσα από ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που προβαλλόταν στην Κύπρο σχετικά με χαρισματικούς ανθρώπους και την επικοινωνία με τα παιδιά, μέσω μιας συνέντευξης που παραχώρησε (εκπομπή «Με αγάπη», 2013: https://www.youtube.com/watch?t=67&v=tNLA6wwmnEY). Μπορεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα να είχε άλλο σκοπό και να απευθυνόταν στις απαιτήσεις του πολυάριθμου κοινού του, ωστόσο φαίνεται πως λειτούργησε ως ένας ιδανικός συσχετισμός στην εικόνα που είχαν ήδη οι Κύπριοι για την Άνδρο και την Αγία Μαρίνα της.

Ας έχουμε όλοι την προστασία και την ευλογία της Αγίας Μαρίνας!
Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες!