
Ορόρα Μαρντιγκανιάν
(Çemişgezek, 12 Ιαν. 1901 – Λος Άντζελες, 6 Φεβρ. 1994)
Η 24η Απριλίου του 1915 έμεινε χαραγμένη στην ιστορία ως η ημερομηνία που ξεκίνησε η γενοκτονία των Αρμενίων, με την οποία αφανίστηκε συστηματικά μεγάλο μέρος του αρμενικού λαού από τους Οθωμανούς. Οι τουρκικές αρχές πέτυχαν τον στόχο τους, να εκμηδενίσουν έναν χριστιανικό λαό που ζούσε στην περιοχή επί πολλούς αιώνες. Το τηλεγράφημα του Υπουργού Εσωτερικών Ταλαάτ Πασά, στις 28 Απριλίου 1915, προς τους νομάρχες πέρασε στις μαύρες σελίδες της ιστορίας: «Αποφασίσθηκε να τεθεί τέρμα στο ζήτημα των Αρμενίων με εκτόπισίν τους στις ερήμους και την εξόντωση αυτού του ξενικού στοιχείου».

Παρ’ όλο που οι Τούρκοι δεν αναγνώρισαν ποτέ τη γενοκτονία των Αρμενίων, οι μαρτυρίες όσων επέζησαν συγκλονίζουν. Μία από αυτές έγινε βιβλίο και στη συνέχεια ταινία, που αν και προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1919, σοκάρει ακόμα: Η Ορόρα Μαρντιγκανιάν (Aurora Mardiganian) ήταν τότε 14 ετών. Υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας που διηγήθηκε όσα εκτυλίχθηκαν μπροστά στα μάτια της και όσα βίωσε, όταν τη συνέλαβαν οι Τούρκοι στο Χαρπούτ. Οι καταγραφές της αποτελούν μια σοκαριστική μαρτυρία για τη γενοκτονία του λαού της. Όλα τα μέλη της οικογένειάς της δολοφονήθηκαν. Μόνον εκείνη επέζησε. Συνελήφθη και μαζί με άλλες κρατούμενες εξαναγκάστηκαν σε πεζοπορία περίπου 1.400 μιλιών, μέχρι να φτάσουν στα σκλαβοπάζαρα για να την πουλήσουν σε κάποιο χαρέμι.
Η Ορόρα κατάφερε να αποδράσει και διέφυγε στην Τιφλίδα, μετά στην Αγία Πετρούπολη, στο Όσλο και μετά από μια συγκλονιστική περιπέτεια κατέληξε στη Νέα Υόρκη. Εκεί γνωρίστηκε με έναν νεαρό σεναριογράφο, ο οποίος τη βοήθησε να καταγράψει όσα έζησε. Η διήγησή της έγινε βιβλίο που αποτελεί ένα από τα πλέον αδιάσειστα ντοκουμέντα για τη Γενοκτονία του Αρμενικού λαού από τους Οθωμανούς, το 1915. Στο βιβλίο αυτό βασίστηκε εν συνεχεία το σενάριο ταινίας για τη Γενοκτονία των Αρμενίων, με τον τίτλο «Auction of souls». Τα γυρίσματα έγιναν το 1918-19 στην Καλιφόρνια και η Ορόρα έπαιξε στην ταινία, ενσαρκώνοντας τον εαυτό της.








Όπως δημοσίευσαν οι New York Times, στο πρώτο μέρος της ταινίας φαίνεται πώς ήταν η Αρμενία πριν από τη γενοκτονία και πώς έγινε μετά. Η ταινία σήμερα δεν σώζεται ολόκληρη, αλλά μόνο ένα μέρος της. Μια από τις πιο σοκαριστικές σκηνές δείχνει τις γυναίκες των Αρμενίων γυμνές και καρφωμένες πάνω σε σταυρούς. Ήταν η τιμωρία τους επειδή δεν αλλαξοπίστησαν και αρνήθηκαν να πάνε στα χαρέμια. Η σκηνή ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της βιαιότητας των οθωμανών, ωστόσο, όπως αποκάλυψε η Ορόρα, δεν ήταν 100% αληθινή. Δυστυχώς για τις γυναίκες, όπως ανέφερε η κοπέλα, η πραγματικότητα ήταν ακόμα πιο σκληρή και από αυτό..
Πηγή: mixanitouxronou.gr