
Η Μεγάλη Οδός του Πέραν (İstiklâl Caddesi, Ιστικλάλ Τζαντεσί)
στην Κωνσταντινούπολη, με το τραμ και τα εμπορικά καταστήματά της
Ως γνωστόν για τους απανταχού Πολίτες η κουζίνα και οι γεύσεις αποτελούν σημαντικό στοιχείο της ταυτότητάς τους, κάτι σαν πυξίδα που πάντα τους προσανατολίζει προς τη γενέτειρά τους.

Έτσι εκείνες τις ημέρες στην Πόλη ξεκινούσαν τα ψούνια και οι αγορές για αυτά που θα χρειάζονταν για τα Χριστούγεννα και την Καλή Βραδιά, όπως ονομάζουν οι Κωνσταντινουπολίτες την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Κατ’ αρχάς γινόταν η επιλογή μιας τροφαντής και ζουμπουρλούδικης όρνιθας για να γίνει γεμιστή με ιτς πιλάφ, αφού πρώτα βραστεί και το ζουμί της χρησιμοποιηθεί για σούπα. Απαραίτητο στοιχείο του τραπεζιού ήταν επίσης και τα ψαρικά και τα θαλασσινά όπου γινόταν κι η προμήθεια τους από το Μπαλίκ Παζάρι κι ύστερα από διεξοδική έρευνα τους ώστε να ελεγχθεί η αρτιότητα του προϊόντος και να κατακλείσουν το τραπέζι εκλεκτά μίντγια σαλμάσι ή τσακιστά ή γεμιστά, τσίροι καπνιστοί ή σαλάτα, λικουρίνοι και χαψία, χαβιαροσαλάτες κι αλίπαστα κι άλλα καλούδια.
Επίσης αντέτι στην Πόλη είναι στο τραπέζι να υπάρχει κι ένα λαδερό αλλά και ένα γεμιστό για ορεκτικό είτε αυτό είναι μελιτζάνα, είτε καρναμπίτι, είτε ντολμάδες είτε ακόμα και γίγαντες που ονομάζονται φασούλια μπόμπες και για αυτό γινόταν η απαραίτητη βόλτα στον ζαρζαβατζή και ύστερα στην φρουτόσκαλα του Εμίνονου για να επιλεχθούν τα πιο ζουμερά πορτοκάλια, απίδια κι άλλα χειμωνιάτικα φρούτα για την φρουτιέρα του μπουφέ.
Ακόμα απαραίτητη ήταν η προμήθεια από το Μισίρ Τσαρσί των απαραίτητων μπαχαρικών, παστουρμάδων, σουτζουκιών και διάφορων άλλων μεζέδων από τις διάφορες αγορές της Πόλης καθώς και των λοιπών καλουδιών. Οι Πολίτες σήμερα στην Πόλη, άλλα και στην Ελλάδα, συνεχίζουν επάξια αυτές τις διατροφικές συνήθειες με την ίδια μαεστρία και ενεργητικότητα.
Βυζαντινά Κάλαντα Χριστουγέννων

Άναρχος Θεός καταβέβηκεν και εν τη Παρθένω κατώκησεν
Βασιλεύς των όλων και Κύριος, ήλθε τον Αδάμ αναπλάσασθαι
Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρεσθε, τάξεις των αγγέλων ευφραίνεσθε
Δέξαι Βηθλεέμ τον Δεσπότην σου, Βασιλέα πάντων και Κύριον
Εξ ανατολών Μάγοι έρχονται, δώρα προσκομίζοντες άξια
Ζητούν προσκυνήσαι τον Κύριον, τον εν τω σπηλαίω τικτόμενον
Ήνεγγεν αστήρ μάγους οδηγών, ένδον του σπηλαίου εκόμισεν
Θεός, βασιλεύς προαιώνιος, τίκτεται εκ κόρης Θεόπαιδος
Ιδών ο Ηρώδης ως έμαθεν, όλως εξεπλάγη ο δείλαιος
Κράζει και βοά προς τους ιερείς, τους δοξολογούντας τον Κύριον:
Λέγετε σοφοί και διδάκαλοι άρα που γεννάται ο Κύριος;
Μέγα και φρικτόν το τεράστιον, ο εν ουρανοίς επεδήμησεν
Νύκτα Ιωσήφ ρήμα ήκουσε, άγγελος Κυρίου ελάλησεν
Ξένον και παράδοξον άκουσμα και η συγκατάβασις άρρητος
Ο μακροθυμήσας και εύσπλαχνος, πάντων υπομένει τα πταίσματα
Πάλιν ουρανοί ανεώχθησαν άγγελοι αυτού ανυμνήτωσαν
Ρήτορες ελθόντες προσέπεσον βασιλέα μέγαν και ένδοξον
Σήμερον η κτίσις αγάλλεται και πανηγυρίζει κι ευφραίνεται
Τάξεις των αγγέλων εξέστησαν επί το παράδοξον θέαμα
Ύμνους και δεήσεις ανέμελπον των πάντων δεσπότην και άνακτα
Φως εν τω σπηλαίω ανέτειλε και τοις εν τω σκότει επέλαμψε
Χαίρουσα η φύσις αγάλλεται και πανηγυρίζει κι ευφραίνεται
Ψάλλοντες Χριστόν, τον Θεόν ημών, τον εν τω σπηλαίω τικτόμενον
Ω Παρθενομήτορ και Δέσποινα, σώζε τους εις Σε καταφεύγοντας.
Πηγή: Ήθη και Έθιμα της Πόλης (fb)