kimintenia

And as for fortune, and as for fame
I never invited them in, they are illusions
They’re not the solutions they promise to be
I hope you love me…

A. Lloyd Webber, T. Rice
Don’t Cry For Me Argentina, 1976

Ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο όλων των εποχών, ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, έφυγε από τη ζωή χθες, στα 60 του χρόνια. Γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1960 στο Λανούς της Αργεντινής και μεγάλωσε στη Βίλα Φιορίτο, μια παραγκούπολη στα νότια προάστια του Μπουένος Άιρες. Ήταν ο πρώτος γιος στην οικογένειά του, μετά από τρεις κόρες.

Σε ηλικία 8 ετών τον εντόπισε ένας ανιχνευτής ταλέντων ενώ έπαιζε μπάλα στην γειτονιά του και το ξεχωριστό του ταλέντο δεν άργησε να φανεί και να λάμψει στα επόμενα χρόνια στις ποδοσφαιρικές ακαδημίες της πατρίδας του, απ’ όπου πέρασε. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, κατά πολλούς ο κορυφαίος.

Πριν από λίγες ημέρες είχε υποβληθεί στην Αργεντινή σε χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο, ωστόσο είχε λάβει εξιτήριο από την κλινική και συνέχιζε την ανάρρωσή του στο σπίτι του. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Clarin»: «Ο Μαραντόνα, ενώ παρέμενε στο σπίτι του, στο προάστιο Σαν Αντρές του Μπουένος Άιρες, εμφάνισε έντονα αναπνευστικά προβλήματα. Έξι ασθενοφόρα έσπευσαν άμεσα στην κατοικία του για να του προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες. Κοντά του βρισκόταν η κόρη του Ντάλμα».

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα συμμετείχε σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα με την Εθνική ομάδα της Αργεντινής και σε αυτό του 1986, στο Μεξικό, είχε κατακτήσει το τρόπαιο στον τελικό επί της τότε Δυτικής Γερμανίας, αλλά και τη «Χρυσή Μπάλα» ως ο καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης. Σε εκείνο το Μουντιάλ είχε πετύχει και τα δύο τέρματα στο 2-1 του ημιτελικού απέναντι στην Αγγλία, που έμειναν στην ιστορία του αθλήματος, το ένα ως το «χέρι του Θεού» και το άλλο με το ασύλληπτο ταλέντο του, χάρη στο οποίο διέτρεξε το γήπεδο περνώντας όλους τους Άγγλους και διατηρώντας τη μπάλα στα πόδια του με ολόκληρο τον πλανήτη να τον αποθεώνει! Το δεύτερο αυτό γκολ έχει καταγραφεί και ως το «Γκολ του αιώνα» από τους ψηφοφόρους της ΦΙΦΑ το 2002.

Σε διασυλλογικό επίπεδο, μεταξύ άλλων, είχε αγωνιστεί με την Μπαρτσελόνα και τη Νάπολι, με την οποία είχε κατακτήσει το νταμπλ για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου, οπότε προς τιμήν του το νούμερο 10 της φανέλας του αποσύρθηκε.

Με τη μπάλα στα πόδια του, την ανθρωπιά, την απλότητα και τον παλμό του ο Ντιέγκο Μαραντόνα μάγεψε και ένωσε ολόκληρο τον κόσμο, με έναν τρόπο που μόνο εκείνος μπορούσε να το κάνει! Καθήλωσε τον πλανήτη πάνω στο θαυμαστό παιχνίδι που χάριζε σε όλους καταφέρνοντας να δώσει στον σύνθετο κόσμο μας, το βίωμα της αδελφοσύνης και της πανανθρώπινης χαράς που ευαγγελίζεται το αληθινό πνεύμα του αθλητισμού. Στη συλλογική σκέψη η ιδέα του ποδοσφαίρου ταυτίστηκε με το πρόσωπό του και το απαράμμιλο ταλέντο του.

Στο τέλος μίας λαμπερής ζωής, αλλά και μιας πολύ δύσκολης πορείας που ακολούθησε τη δόξα των γηπέδων, ας βρει η ψυχή του αιωνία ανάπαυση!

Θα σε θυμόμαστε πάντα Ντιέγκο, καλό σου ταξίδι!

kimintenia.wordpress.com