kimintenia

18 Νοεμβρίου

Ο Άγιος οδηγήθηκε ενώπιον των αρχών όταν απέτρεψε μια ομάδα Οθωμανών να κακοποιήσουν την αδερφή του με ψευδείς κατηγορίες ότι τους επιτέθηκε χωρίς εκείνοι διόλου να τον προκαλέσουν. Ο πασάς θεώρησε το γεγονός αφορμή να πιέσει τον μάρτυρα ν’ αλλάξει την πίστη του και να γίνει μουσουλμάνος, όταν όμως τελείωσε τα ταξίματα και ο άγιος με θάρρος αρνήθηκε, τον παρέδωσε να αποκεφαλισθεί, μετά από πολύμηνη φυλάκιση με φριχτούς βασανισμούς, την 18η Νοεμβρίου του έτους 1850.

Ο Άγιος Μάρτυς Αναστάσιος γεννήθηκε στην Παραμυθιά της Θεσπρωτίας περί το έτος 1730. Ήταν τα χρόνια της σκληρής τουρκικής σκλαβιάς και οι Έλληνες χριστιανοί υπέφεραν τα πάνδεινα. Εστερούντο της προσωπικής τους ελευθερία και δεν όριζαν τίποτε, ούτε τα σπίτια τους, ούτε την περιουσία τους, ακόμη ούτε και τα αγαπημένα τους πρόσωπα, τις συζύγους, τις αδελφές και τα παιδιά τους.

Η ψυχή του Αγίου ήταν γεμάτη από τη φλόγα της πίστεως του Χριστού και την αγάπη προς τη σκλαβωμένη πατρίδα. Έλπιζε βάσιμα ότι κάποτε ο Πανάγαθος Θεός θα έβλεπε τον πόνο και θ’ άκουγε τις θερμές προσευχές των ραγιάδων και θα τους χάριζε την πολυπόθητη ελευθερία. Ακόμη, κρατούσε μέσα στην ψυχή του, σαν ιερά εικονίσματα, τις μορφές των γονέων του και των αδελφών του, που προστάτευε από κάθε βεβήλωση των απίστων.

Μια μέρα, καθώς βγήκε έξω στα χωράφια με την αδελφή του και άλλους χριστιανούς, για να εργασθούν, βρέθηκαν ξαφνικά μπροστά σε μια ομάδα νέων μουσουλμάνων με επικεφαλής τον γιο του πασά, Μουσά. Οι Τούρκοι, όταν είδαν την ωραιοτάτη αδελφή του Αναστασίου, κατελήφθησαν από μεγάλο πειρασμό και όρμησαν να την αρπάξουν με τη βία και να την κακοποιήσουν.

Μόλις ο Άγιος είδε τις κινήσεις τους και διέγνωσε τις προθέσεις τους, όρμησε εναντίον τους, συνεπλάκη μαζί τους, τους εμπόδισε και έδωσε την ευκαιρία στην αδελφή του να απομακρυνθεί και να διαφύγει τον κίνδυνο. Την ενέργεια αυτή τη θεώρησαν πολύ προσβλητική οι Τούρκοι και γι’ αυτό κατέφυγαν στον πασά και του κατήγγειλαν το γεγονός τελείως παραποιημένο, ότι δηλαδή ο Αναστάσιος χωρίς αιτία τους επετέθη, τους εξύβρισε και τους εκτύπησε. Ακόμη, είπαν ψευδόμενοι, ότι σε κάποια στιγμή ο Αναστάσιος τους υποσχέθηκε να αλλάξη πίστη και να γίνη μωαμεθανός.

Ο πασάς, πατέρας του Μουσά, διατάζει αμέσως να συλλάβουν τον Αναστάσιο και να τον οδηγήσουν μπροστά του. Βλέποντας ένα λεβεντόκορμο και πανέξυπνο παλικάρι, τον λυπήθηκε και δεν θέλησε να τον βασανίσει και να τον θανατώσει, ελπίζοντας ότι μπορούσε να του αλλάξει την πίστη με διάφορα δελεάσματα και υποσχέσεις. Τον φυλακίζει λοιπόν προσωρινά και την άλλη μέρα διατάζει να τον φέρουν μπροστά του για να τον ανακρίνει.

Με προσποιητή ηρεμία και ευγένεια προσπάθησε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του. «Κρίμα μπρε Αναστάση, εσύ ένα τέτοιο παλικάρι με δύναμη, εξυπνάδα και ομορφιά, να μένεις στη θέση του ραγιά. «Εσύ θα μπορούσες να γίνεις μεγάλος άρχοντας, με μεγάλα αξιώματα, με χρήματα και απολαύσεις στο Σεράι. Εγώ, δεν στο κρύβω, σε συμπάθησα πολύ και θέλω να σε βοηθήσω και να σε αναδείξω τρανό πασά μιαν ημέρα. Αρκεί και συ να το θέλεις και να αλλάξις αυτές τις παλιές και καθυστερημένες ιδέες που έχεις. Ν’ αφήσεις την πίστη του Χριστού και ν’ ακολουθήσεις την θρησκεία του μεγάλου μας προφήτη Μωάμεθ. Τότε θα σε ντύσω με μετάξια και θα σε στολίσω με χρυσαφικά. Και ό,τι ζητήσεις στη ζωή σου, θα το έχεις με το παραπάνω».

Αυτά και άλλα πολλά έλεγε και υποσχόταν ο πασάς στον Άγιο. Εκείνου όμως ο νους και η ψυχή ήταν ανεβασμένα στον ουρανό. Και όσο ο πασάς του μιλούσε και του έταζε διάφορα, αυτός παρακαλούσε τον Χριστό να τον στηρίξει και να τον αξιώσει μέχρι το τέλος να ομολογήσει την αγία χριστιανική πίστη μπροστά στον πασά και τους αλλόθρησκους.

Όταν ο πασάς τελείωσε τα ταξίματα και τις υποσχέσεις του, ο άγιος με θάρρος και γενναιότητα του απάντησε: «Σε ευχαριστώ πασά μου για την καλή σου διάθεση και για όλα τα αγαθά, που υπόσχεσαι να μου δώσεις. Εγώ όμως χριστιανός γεννήθηκα και χριστιανός θα πεθάνω. Και δεν αλλάζω την αγία πίστη του Χριστού μου με όλα τα αγαθά και τους θησαυρούς της γης».

Βλέποντας τη γενναία και άκαμπτη στάση του μάρτυρα ο πασάς, διέταξε να τον φυλακίσουν και να τον βασανίζουν κάθε μέρα, μέχρι ν’ αλλάξει γνώμη και να αρνηθεί τον Χριστό. Ο μάρτυρας μέσα στην υγρή και σκοτεινή φυλακή, αιμόφυρτος και καταπληγωμένος στο σώμα, προσευχόταν διαρκώς στον Κύριο, να τον ενισχύει στο μαρτύριό του μέχρι το τέλος, και ο Κύριος του έστελνε ενίσχυση και παρηγοριά με τους αγγέλους Του.

Ο γιος του πασά, ο Μουσάς, ήταν στο βάθος καλοπροαίρετος άνθρωπος και πολύ μετάνοιωσε, που έγινε αιτία να φθάσει ο Άγιος στα χέρια του σκληρού πατέρα του. Ζητώντας κάποια εξιλέωση και ανακούφιση για την ψυχή του, απεφάσισε να πάει κρυφά μια μέρα στη φυλακή και να επισκεφθεί τον Άγιο. Μπαίνοντας μέσα κρυφά και πολύ προσεκτικά για να μη τον δη και τον ακούσει κανείς, βρέθηκε μπροστά σε ένα εξαίσιο θέαμα, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τη συνέχεια της ζωής του. Είδε δύο ολόφωτους αγγέλους να στέκονται κοντά στον μάρτυρα, να τον ενισχύουν και να τον παρηγορούν και το πρόσωπο του Αγίου να λάμπει ολόφωτο.

Αυτή η οπτασία τον έκανε να καταλάβει ότι κάτι πολύ σπουδαίο συμβαίνει με τους χριστιανούς και ζήτησε από τον μάρτυρα να του εξηγήσει. Ο Άγιος του εξήγησε την οπτασία. Του είπε ότι οι άγγελοι του Θεού συνοδεύουν πάντοτε και σε κάθε βήμα τους χριστιανούς και τους προστατεύουν. Ο Μουσάς εθαύμασε και εζήτησε από τον Αναστάσιο να του διδάξει τη χριστιανική πίστη και ο Άγιος τον κατήχησε.

Όταν, μετά από αρκετή αναμονή μέσα σε πολλά μαρτύρια, είδε ο πασάς ότι ο Άγιος δεν πείθεται και δεν αλλάζει γνώμη, διέταξε την εκτέλεσή του με αποκεφαλισμό. Στέλνει λοιπόν έναν δήμιο στη φυλακή και αποκεφαλίζει τον εικοσάχρονο άγιο μάρτυρα Αναστάσιο, την 18ην Νοεμβρίου του έτους 1850, και εκθέτει το άγιο λείψανό του, απαγορεύοντας με ποινή θανάτου τον ενταφιασμό του. Οι χριστιανοί έβλεπαν το σώμα του μάρτυρα να μένη άσηπτο και φως από τον ουρανό να το λούζει τη νύχτα. Μια μέρα όμως εμφανίζεται ο Άγιος στον ύπνο του πασά και τον διατάσσει να επιτρέψει τον ενταφιασμό του αγίου λειψάνου του. Ο πασάς φοβήθηκε και διέταξε την ταφή του μαρτυρικού σώματος του Αγίου. Τότε παρέλαβαν το άγιο σώμα Του οι μοναχοί και το ενταφίασαν σε μοναστήρι κοντά στην πόλη.

Ο ιερός ναός του Αγίου Αναστασίου στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας

Το μαρτύριο και ο θάνατος του Αγίου έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή του Μουσά. Ο ίδιος πήγε στον τάφο του Αγίου και του ζήτησε συγγνώμη. Και ο Άγιος, σε ενύπνιο, του αποκάλυψε ότι ο Θεός θα τον βοηθήσει. Στη συνέχεια της ζωής του, μετανόησε, βαπτίστηκε στη Βενετία και έλαβε το όνομα Δημήτριος. Ακολούθως έγινε μοναχός στην Κέρκυρα και έλαβε το όνομα Δανιήλ. Μετέβη αργότερα για υποθέσεις του στην Κωνσταντινούπολη και αφού επέστρεψε στην Κέρκυρα, εκοιμήθη εν ειρήνη.

Η φωτεινή ζωή και η θυσία του αγίου Αναστασίου οδήγησε τον Μουσά και πολλούς ακόμα αλλοθρήσκους στον Χριστό. Και στήριξε την πίστη των ορθοδόξων ραγιάδων. Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου ενδόξου νεομάρτυρος Αναστασίου του εκ Παραμυθίας την 18η Νοεμβρίου. Στην Παραμυθιά της Θεσπρωτίας έχει οικοδομηθή προς τιμήν του μεγαλοπρεπής Ναός.

Ἀπολυτίκιον (Ἦχος γ’, Θείας πίστεως)
Νέοι Μάρτυρες, παλαιάν πλάνην, καταστρέψαντες, ὕψωσαν πίστιν, τῶν ᾽Ορθοδόξων, καί στερρῶς ἠγωνίσθησαν τήν γάρ ἀνόμων θρησκείαν ἐλέγξαντες, ἐν παρρησίᾳ Χριστόν ἀνεκήρυξαν, Θεόν τέλειον. Καί νῦν ἀπαύστως πρεσβεύουσι, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Πηγές: Imparamythias, fdathanasiou.wordpress.com