kimintenia

Το 1942 μ.Χ., κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι υπό τον Ρόμμελ δυνάμεις του Άξονα στην Αφρική είχαν καταφέρει να προελάσουν τόσο, ώστε να είναι ορατός ο κίνδυνος να φθάσουν στην Διώρυγα του Σουέζ.

Στην περιοχή του Ελ Αλαμέιν (αραβική παραφθορά του ονόματος του Αγίου Μηνά) βρίσκονταν τα ερείπια του ιερού ναού του Αγίου, τον οποίο είχε ανεγείρει ο Μέγας Κωνσταντίνος, όταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας ήταν ο Άγιος Αθανάσιος, πάνω στον τάφο του Αγίου νοτιοδυτικά της Αλεξάνδρειας. Κοντά στο σημείο του αρχαίου ναού, οι αντίπαλες δυνάμεις προετοιμάζονταν για την αποφασιστική σύγκρουση, η οποία θα έκρινε, αν οι Σύμμαχοι θα κατάφερναν να παραμείνουν στην Αφρική.

Απεικόνιση του θαύματος του Ελ Αλαμέιν

Μεταξύ των συμμαχικών στρατευμάτων βρισκόταν και ελληνική στρατιωτική δύναμη, η οποία πήρε μέρος στις μάχες που διήρκεσαν από τις 23 Οκτωβρίου έως και τις 5 Νοεμβρίου 1942. Ένα από τα βράδια εκείνα, πολλοί στρατιώτες είδαν τον Άγιο Μηνά να βγαίνει από τα ερείπια του ναού του οδηγώντας ένα καραβάνι με καμήλες, όπως απεικονίζεται σε μία από τις παλαιές αγιογραφίες του ναού του, και να μπαίνει μέσα στο στρατόπεδο των εχθρικών δυνάμεων.

Η εμφάνιση αυτή κατατρόμαξε τους Γερμανούς και υπονόμευσε καίρια το ηθικό τους, πράγμα που συνέβαλε καθοριστικά στη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων. Σε ανταπόδοση της ευεργεσίας αυτής του Αγίου παραχωρήθηκε στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας ο τόπος εκείνος και ξανακτίσθηκε ο ναός καθώς και μοναστήρι του Αγίου Μηνά.

Το ελληνικό στρατόπεδο με τη γαλανόλευκη
στο Ελ Αλαμέιν σε φωτογραφία εποχής

Το φρούριο του Ελ Αλαμέιν