Ἄρνηση
Γιῶργος Σεφέρης
Στὸ περιγιάλι τὸ κρυφὸ
κι ἄσπρο σὰν περιστέρι
διψάσαμε τὸ μεσημέρι
μὰ τὸ νερὸ γλυφό.
Πάνω στὴν ἄμμο τὴν ξανθὴ
γράψαμε τ᾿ ὄνομά της
ὡραῖα ποὺ φύσηξεν ὁ μπάτης
καὶ σβήστηκε ἡ γραφή.
Μὲ τί καρδιά, μὲ τί πνοή,
τί πόθους καὶ τί πάθος
πήραμε τὴ ζωή μας· λάθος!
κι ἀλλάξαμε ζωή.
Αίγινα, η στροφή στ’ ακρογιάλι
Ένα – ένα έρχονται τα καλοκαίρια μας. Φωτεινά, γελαστά και διάφανα.
Μας κρατούνε στους όρμους τους, στη μεγάλη ζεστή αγκαλιά τους.
Ελπίδες κι όνειρα, το θάμβος, τη γαλήνη, την χαρά μας.
Το τραγούδι των τίτλων από την ταινία «Διακοπές στην Αίγινα» (1957):
kimintenia 