Ο Άγιος Απόστολος ο Νέος εκ Πηλίου

16 Αυγούστου

Ο Άγιος Απόστολος ο Νέος γεννήθηκε στον Άγιο Λαυρέντιο του Πηλίου, το 1667 μ.Χ. Ο πατέρας του ονομαζόταν Κώστας Σταματίου και η μητέρα του Μέλω. Σε ηλικία 15 ετών έμεινε ορφανός και το 1682 πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργαζόταν σε ένα καπηλειό.

Συνέχεια

Μπακλαχοράνι, το Πολίτικο καρναβάλι!

Ένα από τα πλέον προβεβλημένα και αγαπημένα έθιμα των Ρωμιών της Πόλης ήταν το περίφημο πανηγύρι της Καθαράς Δευτέρας, το «Μπακλαχοράνι», όπως λεγόταν, το οποίο συγκέντρωνε ένα πλήθος κόσμου από όλες τις κοινότητες και τις κοινωνικές τάξεις. Τόσο οι χριστιανοί αστοί του Πέραν και άλλων συνοικιών όσο και οι κουτσαβάκηδες, οι μεταμφιεσμένοι φουστανελάδες, οι Λιάπηδες με τις μουστάκες και πολλοί άλλοι συνέρρεαν στην περιοχή και διασκέδαζαν. Το συγκεκριμένο πανηγύρι συνεχίστηκε και κατά την περίοδο της τουρκικής δημοκρατίας.

Συνέχεια

Τα Ταταύλα και ο ιερός ναός του Αγίου Δημητρίου

Η εικόνα του Αγίου Δημητρίου στο τέμπλο του ιερού ναού του στα Ταταύλα

Τα Ταταύλα είναι ιστορική συνοικία της Κωνσταντινουπόλεως, βορειοδυτικά του Πέραν, κατοικούμενη από τον 16ο αιώνα μέχρι το 1929 σχεδόν αποκλειστικά από Έλληνες και πολύ λιγότερο Αρμενίους και Εβραίους. Θεωρείται ότι οι πρώτοι κάτοικοι της συνοικίας αυτής ήταν Χιώτες. Στα χρόνια της ακμής τους τα Ταταύλα διέθεταν αθλητικό Σύλλογο, Παρθεναγωγείο, Αρρεναγωγείο και Αστική Σχολή.

Συνέχεια

Η Παναγία «η Πάντων Ελπίς» εκ Μικράς Ασίας

Η Παναγία «η Πάντων Ελπίς» εκ Μικράς Ασίας βρίσκεται στον ιερό ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Ιπποδρομίου Θεσσαλονίκης. Η εικόνα αυτή της Παναγίας ήρθε πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία χωρίς να έχει καταγραφεί ποιος την έφερε. Κανένας δεν γνωρίζει ποιου τέμπλου, ποιας εκκλησιάς, ποιου χωριού ή Μικρασιατικής πολιτείας υπήρξε κομμάτι. Την έφεραν πρόσφυγες από τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922. Πρόσφυγες ανώνυµοι τη δώρισαν εδώ, σε τούτο τον ναό παραδίδοντάς την σε τόπο ασφαλή και χέρια ευλαβικά. Σύμφωνα με μαρτυρίες γηραιών ενοριτών, αν και την έφεραν Μικρασιάτες πρόσφυγες στη Θεσσαλονίκη, προέρχεται από τα Ταταύλα της Κωνσταντινούπολης.

Συνέχεια