Ευάγγελος Παπανούτσος
(1900-1982)

«Από τη μόρφωσή μας απουσιάζει σχεδόν ολόκληρος ο βυζαντινός, ο μεσαιωνικός κόσμος με την ελληνική γραμματεία του και ο νέος Ελληνισμός, από το 13ο αιώνα και εδώ. Έχομε ανοίξει μια μεγάλη πληγή απάνω στο εθνικό σώμα της πνευματικής μας ιστορίας. Οι συνέπειες αυτής της πλάνης είναι πολλές. Αφαιρέσαμε από την παιδεία του Έθνους το στοιχείο που μπορεί να γίνει ο καλύτερος άξονάς της και που δικαιολογημένα πρέπει να είναι το καμάρι μας: την ιδέα της ακατάλυτης διάρκειας, της αδιάσπαστης συνέχειας που παρουσιάζει αυτός εδώ ο μικρός και βασανισμένος λαός στη μακρά και γεμάτη από ωραίες σελίδες πνευματική του ιστορία. Η παραμέληση των εθνικών θησαυρών είναι ίδιον των λαών που δεν σέβονται ή έπαψαν να πιστεύουν στον εαυτό τους…». 66 χρόνια μετά, τα λόγια αυτά του Ευάγγελου Παπανούτσου παραμένουν πιο επίκαιρα από ποτέ με ό,τι αυτό σημαίνει για όσα έχουν συντελεσθεί στην ελληνική παιδεία στο διάστημα που μεσολάβησε…

Συνέχεια →