«Η λάμπα του Παλαμά» είναι ένα κείμενο γραμμένο από έναν σπουδαίο λογοτέχνη, τον Στρατή Μυριβήλη για τον Κωστή Παλαμά, τον μεγάλο μας Ποιητή. Σαν το διαβάσεις έχεις για πάντα την αίσθηση πως έχεις υπάρξει εκεί, στο όμορφο δωμάτιο του Ποιητή, κάτω κι εσύ από τη ζεστασιά που σκορπούσε το φως της λάμπας του, «μιας φτωχικής λάμπας πετρελαίου», όπως γλαφυρά ιστορεί ο Μυριβήλης, «που είδε, έναν έναν, όλους τους παλαμικούς στίχους να γεννιούνται μέσα στον φτερωτό περίγυρό της», στο γραφείο του Ποιητή, «το κελλί τ’ αγιασμένο από την ακοίμητη δουλειά ενός συγγραφέα».
Συνέχεια«Η λάμπα του Παλαμά» είναι ένα κείμενο γραμμένο από έναν σπουδαίο λογοτέχνη, τον Στρατή Μυριβήλη για τον Κωστή Παλαμά, τον μεγάλο μας Ποιητή. Σαν το διαβάσεις έχεις για πάντα την αίσθηση πως έχεις υπάρξει εκεί, στο όμορφο δωμάτιο του Ποιητή, κάτω κι εσύ από τη ζεστασιά που σκορπούσε το φως της λάμπας του, «μιας φτωχικής λάμπας πετρελαίου», όπως γλαφυρά ιστορεί ο Μυριβήλης, «που είδε, έναν έναν, όλους τους παλαμικούς στίχους να γεννιούνται μέσα στον φτερωτό περίγυρό της», στο γραφείο του Ποιητή, «το κελλί τ’ αγιασμένο από την ακοίμητη δουλειά ενός συγγραφέα».
Συνέχεια«Η λάμπα του Παλαμά» είναι ένα κείμενο γραμμένο από έναν σπουδαίο λογοτέχνη, τον Στρατή Μυριβήλη για τον Κωστή Παλαμά, τον μεγάλο μας Ποιητή. Σαν το διαβάσεις έχεις για πάντα την αίσθηση πως έχεις υπάρξει εκεί, στο όμορφο δωμάτιο του Ποιητή, κάτω κι εσύ από τη ζεστασιά που σκορπούσε το φως της λάμπας του, «μιας φτωχικής λάμπας πετρελαίου», όπως γλαφυρά ιστορεί ο Μυριβήλης, «που είδε, έναν έναν, όλους τους παλαμικούς στίχους να γεννιούνται μέσα στον φτερωτό περίγυρό της», στο γραφείο του Ποιητή, «το κελλί τ’ αγιασμένο από την ακοίμητη δουλειά ενός συγγραφέα».
ΣυνέχειαΣτρατής Μυριβήλης

«Η λάμπα του Παλαμά» είναι ένα κείμενο γραμμένο από έναν σπουδαίο λογοτέχνη, τον Στρατή Μυριβήλη για τον Κωστή Παλαμά, τον μεγάλο μας Ποιητή. Σαν το διαβάσεις έχεις για πάντα την αίσθηση πως έχεις υπάρξει εκεί, στο όμορφο δωμάτιο του Ποιητή, κάτω κι εσύ από τη ζεστασιά που σκορπούσε το φως της λάμπας του, «μιας φτωχικής λάμπας πετρελαίου», όπως γλαφυρά ιστορεί ο Μυριβήλης, «που είδε, έναν έναν, όλους τους παλαμικούς στίχους να γεννιούνται μέσα στον φτερωτό περίγυρό της», στο γραφείο του Ποιητή, «το κελλί τ’ αγιασμένο από την ακοίμητη δουλειά ενός συγγραφέα».
Συνέχεια