Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

25 Ιανουαρίου

«Χωρίς τoν Χριστό o θνητός δεν κάνει μήτε βήμα. Γι’ αυτό μην κάνεις τον σπουδαίο μήτε σ’ εσένα να στηρίζεις με το νου σου τη δύναμή σου κι ας είσαι πάνσοφος. Μήτε βλέποντας κάποιον πιο χαμηλά να σηκωθείς στα ύψη σαν να έχεις νικήσει τους πάντες και βαδίζεις κοντά στο τέρμα. H έπαρση σε γκρέμισε στη γη, η ελπίδα σε σήκωσε στον ουρανό. Οργίζεται ο Θεός με τις υπερβολικές περηφάνιες. Πιάσε τούτο με τα χέρια σου, έλπιζε εκείνο, λύγιζε στο άλλο. Να η φρονιμάδα, να ξέρεις τα όρια της ζωής σου …». Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος άφησε ένα πολύ σπουδαίο συγγραφικό έργο και είναι από τα μεγαλύτερα πνεύματα του Χριστιανισμού και από τους λαμπρότερους αθλητές της ορθοδόξου πίστεώς μας. Στο κείμενο που ακολουθεί παραθέτουμε στοιχεία του βίου του, τον Λόγο του «περί Αρετής» και ένα αφιέρωμα στο ιερό προσκύνημά του στη Νέα Καρβάλη Ν. Καβάλας.

Συνέχεια

Άγιος Βασίλειος ο Μέγας

1η Ιανουαρίου

Ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας γεννήθηκε το 329 ή 330 στην Καισάρεια της Καππαδοκίας σε οικογένεια πλούσιων γαιοκτημόνων ως δεύτερο τέκνο, το οποίο ακολούθησαν άλλα επτά, από τα οποία δύο έγιναν επίσκοποι, ο Γρηγόριος Νύσσης και ο Πέτρος Σεβαστείας. Ο πατέρας του, Βασίλειος και αυτός, ήταν αξιόλογος ρητοροδιδάσκαλος στην Νεοκαισάρεια του Πόντου και η μητέρα του, Εμμέλεια, προερχόταν από σπουδαία οικογένεια Καισαρέων, που διέπρεπε στα γράμματα και στα πολιτικοστρατιωτικά αξιώματα. Αμέσως μετά την γέννησή του ο Βασίλειος μεταφέρθηκε στα Άννησα του Πόντου, όπου μεγάλωσε με την επίβλεψη της μητέρας του και της γιαγιάς του Μακρίνας, η οποία τον μύησε στην ευσέβεια και την Παράδοση της Εκκλησίας. Τα πρώτα γράμματα έμαθε (335/7) από τον πατέρα του στην Νεοκαισάρεια. Το 341/3 ήρθε στην Καισάρεια για την εγκύκλια μόρφωση, όπου γνώρισε τον Γρηγόριο Θεολόγο, και περί το 346/7 ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη για συμπλήρωση των σπουδών του. Ίσως μάλιστα έμεινε λίγο και στην Νικομήδεια, για ν’ ακούσει τον περίφημο ρητοροδιδάσκαλο Λιβάνιο.

Συνέχεια

Άγιος Αμφιλόχιος Επίσκοπος Ικονίου

23 Νοεμβρίου

Ο Άγιος Αμφιλόχιος γεννήθηκε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας στα μέσα του 4ου αιώνα και ήταν εξάδελφος του Αγίου Γρηγορίου του Ναζιανζηνού. Από τη συγγένειά του αυτή εξηγείται η φιλία του με τους μεγάλους πατέρες της Εκκλησίας, Μέγα Βασίλειο, Γρηγόριο Νύσσης και Ιωάννη Χρυσόστομο. Σπούδασε αρχικά κοντά στον ρητοροδιδάσκαλο πατέρα του και στον Λιβάνιο και στη συνέχεια άσκησε το επάγγελμα του συνηγόρου στην Κωνσταντινούπολη.

Συνέχεια