17 Ιανουαρίου

«Ἔχει τι μεῖζον οὐρανὸς καὶ τῶν Νόων,
Ἔξαρχον Ἀντώνιον Ἀσκητῶν ἔχων.
Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ Ἀντώνιον ἔνθεν ἄειραν»

Σε κανέναν Άγιο της Εκκλησίας μας δεν έκανε τόσες και τέτοιες άγριες επιθέσεις πειρασμών ο διάβολος, όσες στον Μέγα Αντώνιο. Μεταχειρίστηκε ο δόλιος όλα τα μέσα για να τον γκρεμίσει, άλλα δεν μπόρεσε. Πάμπλουτος αλλ’ αγράμματος, γεννήθηκε το 251 μ.Χ. στην Αίγυπτο. Ιδιαίτερη πατρίδα του ήταν ένα μικρό χωριό, Κόμα ονομαζόμενο, που βρισκόταν ανατολικά της όχθης του ποταμού Νείλου, στην Νότιο Μέμφιδα. Οι γονείς του ήταν πλούσιοι και ευσεβείς χριστιανοί. Μπορούσαν να δώσουν μεγάλη μόρφωση στον μικρό τους Αντώνιο και να τον αναδείξουν μεγάλο επιστήμονα, αλλά τους φόβιζε η συναναστροφή στο σχολείο με τα παιδιά των ειδωλολατρών. Δεν ήθελαν να χάση την πίστη του το παιδί τους, από την πλάνη της ειδωλολατρίας. Προτιμούσαν να δουν το παιδί τους στον Παράδεισο αγράμματο, παρά γραμματισμένο στην Κόλαση.

Συνέχεια →

8 Ιανουαρίου

Ο Όσιος Γεώργιος γεννήθηκε σε ένα χωριό της Κύπρου από γονείς ευσεβείς. Είχε έναν μεγαλύτερο αδελφό, τον Ηρακλείδη, ο οποίος, όταν ακόμα ζούσαν οι γονείς τους, πήγε στους Αγίους Τόπους για να προσκυνήσει. Αφού προσκύνησε, κατόπιν πήγε στη Λαύρα του Καλαμώνας, που βρισκόταν κοντά στο σημερινό μοναστήρι του Αββά Γερασίμου, στον Ιορδάνη και εκεί έγινε μοναχός. Ο δε Γεώργιος παρέμεινε κοντά στους γονείς του. Αργότερα πέθαναν οι γονείς τους και ο Γεώργιος έμεινε ορφανός. Τότε τον παρέλαβε μαζί με την κληρονομιά του ο θείος του, που είχε μια μοναχοκόρη και ήθελε να τον κάνει γαμπρό του. Ο Γεώργιος όμως δεν ήθελε να παντρευτεί και έφυγε στον άλλο του θείο, που ήταν ηγούμενος σ’ ένα Μοναστήρι.

Συνέχεια →

«εἶπον οὖν αὐτῷ· τίς εἶ; ἵνα ἀπόκρισιν δῶμεν τοῖς πέμψασιν ἡμᾶς· τί λέγεις περὶ σεαυτοῦ; ἔφη· ἐγὼ φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, εὐθύνατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, καθὼς εἶπεν Ἠσαΐας ὁ προφήτης» (Ιω. 22-23)

Συνέχεια →

4 Ιανουαρίου

Ὁ Ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Νικηφόρος, κατά κόσμον Νικόλαος Τζανακάκης, ἐγεννήθη στό χωριό Σηρικάρι τοῦ Νομοῦ Χανίων Κρήτης. Σέ πολύ μικρή ἡλικία στερήθηκε καί τούς δύο γονεῖς του. Ὅταν ἔγινε δεκατριῶν ἐτῶν, ὁ παπποῦς του τόν ἔστειλε νά ἐργαστῆ σ’ ἕνα κουρεῖο στά Χανιά. Ὅσοι τόν γνώριζαν, τόν ἀγαποῦσαν, ἐπειδή ἦταν ταπεινός καί πρᾶος, πρόθυμος καί ἐργατικός, εὐγενικός καί γλυκομίλητος. Ὅμως ὁ Θεός τοῦ εἶχε ὁρίσει ἕνα πολύ δύσκολο καί ὀδυνηρό ἄθλημα, πού ἄρχισε τότε, μέ τήν ἐμφάνιση τῶν πρώτων σημαδιῶν τῆς νόσου τοῦ Χάνσεν, τῆς γνωστῆς λέπρας. Γιά νά μήν τόν ἀντιληφθοῦν οἱ Ἀρχές καί τόν κλείσουν στό ἄνυδρο νησί τῆς Σπιναλόγκας, σέ ἡλικία μόλις δεκαέξι ἐτῶν ἔφυγε γιά τήν Ἀλεξάνδρεια τῆς Aἰγύπτου.

Συνέχεια →

2 Ιανουαρίου

Ὁ ὅσιος Σεραφείμ, τὸ ὁλοφώτεινο ἀστέρι τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδοξίας, ἔζησε, ἔδρασε καὶ ἔλαμψε στὶς ἀρχὲς τοῦ 19ου αἰῶνα (1759-1833). Γεννήθηκε στὶς 19 Ἰουλίου τοῦ 1759 στὴν πόλη Κοὺρκ καὶ παρέμεινε ἐκεῖ μέχρι τὰ δεκαεννέα του χρόνια. Στὴν ἡλικία αὐτὴ πῆρε τὴ γενναία ἀπόφαση ν᾿ ἀφοσιωθεῖ ὁλόψυχα στὸ Θεό. Και Ἐκεῖνος ὁδήγησε τὰ βήματά του στὸ μοναστήρι τοῦ Σάρωφ.

Συνέχεια →

28 Δεκεμβρίου

Η Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας (Σιμωνόπετρα) Αγίου Όρους

«Σίμων ὑπερβὰς ἀστεροσκόπων θέαν.
Τὴν Βηθλεὲμ παρῆκε πρὸς πόλον θέων,
Εἰκάδι ὀγδοάτη βίοτον λίπε λυγρὸν ὁ Σίμων»

Δεσπόζοντας εδώ και αιώνες επιβλητικά πάνω στο πέλαγος του Αγίου Όρους, αιωρούμενη ηγεμονικά πάνω από το φοβερό βάραθρο που χάσκει εμπρός της, η Σιμωνόπετρα δικαίως κατέχει τη φήμη της πλέον εντυπωσιακής μονής της Αθωνικής Πολιτείας. Ισορροπώντας σαν από θαύμα μεταξύ γης και ουρανού, πότε λουσμένη στο υπερκόσμιο φως του Άθωνος και πότε τυλιγμένη στην μυστηριακή ομίχλη του αγιορείτικου χειμώνα, η Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας είναι ένας τόπος ιερός που καθηλώνει τον προσκυνητή της από την πρώτη στιγμή που την αντικρίζει! Με τα ταπεινά φωτάκια των κεριών της ν’ αχνοφέγγουν στα παράθυρα και τις καμπάνες της που επικρέμονται κυριολεκτικά στο κενό, πάνω από τα σκληρά βράχια στη βάση της, ο επισκέπτης θαυμάζει το μεγαλειώδες αυτό κτίσμα, που μοιάζει με άστρο που έπεσε από τον ουρανό στην αγιασμένη ετούτη γη, για να κοσμεί παντοτινά με την παρουσία και τη σπουδαία προσφορά του στην Ορθοδοξία, το Περιβόλι της Παναγιάς μας.

Συνέχεια →

17 Δεκεμβρίου

Στην Παλιαχώρα της Αίγινας σώζεται ο παλαιός Μητροπολιτικός Ναός, έξω από τον οποίο υπάρχει πέτρινη έδρα, που ακόμα και σήμερα ονομάζεται από τους κατοίκους «ο Θρόνος του Αγίου». Από εκεί δίδασκε ο Άγιος Διονύσιος και νουθετούσε με αποστολική απλότητα το ποίμνιό του. Η φήμη του εξαπλώθηκε στα γύρω νησιά. Γι’ αυτό έρχονταν από παντού πλήθος πιστών να τον ακούσουν. Η συρροή αυτή ποτέ δεν τον έκανε να υπερηφανευθεί, τουναντίον συνέχισε να είναι ο απλός και ταπεινός Ιεράρχης. Διέθετε το διορατικό χάρισμα και επιτελούσε πλήθος θαυμάτων τόσο εν ζωή όσο και μετά την οσιακή κοίμησή του. Συγχώρεσε και έσωσε τον ίδιο τον φονιά του αδερφού του, για τούτο αποκαλείται και «Άγιος της ευσπλαχνίας και της συγνώμης». Κατά τις μεγάλες εορτές και τις εορτές των Αγίων Γερασίμου και Σπυρίδωνος, όπως λέγεται, τους επισκέπτεται, για τούτο φθείρονται τα παπούτσια του από την πορεία και κάθε τόσο οι μοναχοί του τα αλλάζουν. Συχνά στα παπούτσια του βρίσκουν φύκια, δείγμα ότι είχε σπεύσει σε βοήθεια όσων κινδυνεύουν στις θάλασσες και επικαλούνται τη βοήθειά του.

Συνέχεια →

26 Νοεμβρίου

Ο Όσιος Στυλιανός ήταν γιος πλουσίων γονέων. Μολονότι αυτό δεν είναι επιβεβαιωμένο, θεωρείται ότι γεννήθηκε στην Παφλαγονία, διότι εκεί φυλασσόταν και ιερό λείψανό του. Διδάχτηκε νωρίς από τους γονείς του να είναι εγκρατής και να θεωρεί το χρήμα μέσο για την ανακούφιση και περίθαλψη των φτωχών και των αρρώστων. Αφού έτσι ανατράφηκε και οι γονείς του πέθαναν, διαμοίρασε όλη την κληρονομιά του και έφυγε σαν ασκητής στην έρημο.

Συνέχεια →

Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως ο Θαυματουργός (1846-1920)

Το Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα αποτελεί ένα από τα ιερότερα προσκυνήματα της πατρίδας μας. Χιλιάδες πιστοί συρρέουν σε αυτό καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου για να προσκυνήσουν, να λάβουν την ευλογία και τη χάρη του αγίου μας, να ενδυναμωθούν στους αγώνες τους και στην πνευματική τους πορεία, να αναπαυθούν ψυχικά, να θεραπευθούν. Κανείς από όσους με πίστη προσήλθαν στη μονή δεν έφυγε χωρίς τα πολύτιμα δώρα του Αγίου Νεκταρίου, την ειρήνη, την αγάπη του, την ίαση παντοδαπών νοσημάτων, την παρηγορία.

Συνέχεια →

4 Νοεμβρίου

«Αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά Χριστιανοί,
πρέπει να ακολουθήσουμε τα χνάρια του Χριστού μας.
Ο κόσμος έχει φύγει από την αθωότητα κι από την καλωσύνη»
Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης

Ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης γεννήθηκε στη Γεωργία της πρώην Σοβιετικής Ενώσεως. Από μικρό παιδί γνώρισε θλίψεις και πόνους στη ζωή του. Άλλος στη θέση του θα απογοητευόταν, θα παραπονιόταν και θα λογάριαζε ως συνυπεύθυνο για τον φόρτο της δοκιμασίας του τον Ύψιστο. Ο Όσιος Γεώργιος όμως, μέσα από πρωτόφαντους διωγμούς προσφυγιάς, σωματικούς τραυματισμούς, στερήσεις και πόνους, δεν έπαυσε να αγαπά και να δοξολογεί τον Εσταυρωμένο Λυτρωτή μέσα από την καρδιά του. Τριών χρόνων έμεινε πεντάρφανος. Έξι χρόνων τον κατεδίωξε βάναυσα ο αδελφός του. Έφυγε, εξορίστηκε σε μια σπηλιά γεμάτη χιόνι. Αλλά δεν βγήκε από το στόμα του λέξη βλάσφημη.

Συνέχεια →

20 Οκτωβρίου

Ο Άγιος Γεράσιμος (Νοταράς), ο νέος Ασκητής, ο εν Κεφαλληνία, είναι ο προστάτης Άγιος και πολιούχος της Κεφαλονιάς. Γεννήθηκε το 1506 στα Τρίκαλα Κορινθίας. Ήταν γόνος της αριστοκρατικής οικογένειας των Νοταράδων, οι οποίοι ήρθαν στην Κορινθία από την Κωνσταντινούπολη στις αρχές του 16ου αιώνα.

Συνέχεια →

20 Οκτωβρίου

Η Οσία Ματρώνα ονομαζόταν αρχικά Μαρία και γεννήθηκε στο χωριό Βολισσός της Χίου από γονείς ευσεβείς και πλουσίους, τον Λέοντα και την Άννα. Έξι άλλες αδελφές της Μαρίας, μεγαλύτερές της, παντρεύτηκαν η μία μετά την άλλη, περιζήτητες νύφες για την ομορφιά, την ανατροφή και για την καλή προίκα τους.

Συνέχεια →

5 Οκτωβρίου

Η Οσία Μεθοδία της Κιμώλου γεννήθηκε το 1861 στην Κίμωλο από γονείς που ξεχώριζαν για την πίστη τους. Η ίδια όταν βαπτίστηκε έλαβε το όνομα Ειρήνη. Ήταν το τρίτο από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας του Ιάκωβου και της Μαρίας Σάρδη.

Συνέχεια →