Αίγινα – Το Κυβερνείον

Παραδοσιακός παλμός, θρησκευτική ευλάβεια και λεβέντικο γλέντι από τις 7 έως τις 10 Ιουνίου

Με έντονο παραδοσιακό χρώμα η Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου τιμάει και φέτος το ιστορικό και συμβολικό πανηγύρι του Άη-Συμιού, από το Σάββατο 7 έως και την Τρίτη 10 Ιουνίου 2025. Ένα έθιμο ενταγμένο από το 2018 στο Εθνικό Μητρώο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, που κρατά ζωντανή τη μνήμη της Εξόδου και τιμά τις ρίζες του τόπου με τη συμμετοχή χιλιάδων πανηγυριστών, ντόπιων και επισκεπτών. Οι εορτασμοί ξεκινούν το Σάββατο 7 Ιουνίου με τον καθιερωμένο σημαιοστολισμό και τη φωταγώγηση της πόλης. Το ίδιο βράδυ, οι παρέες των αρματωμένων και καβαλλαραίων αναβιώνουν τα στεκιανά γλέντια, προετοιμάζοντας το κλίμα.

Συνέχεια →

Θεόδωρος Βρυζάκης, Το καραούλι, 1855

Όταν μένουμε ολοένα και πιο μόνοι στον αγώνα για όσα αγαπάμε και πιστεύουμε, ενώ εκείνοι που θεωρούσαμε «φίλους» προσκυνούν το σύστημα και μισεύουν πατώντας τους όρκους που άλλοτε δίναμε μαζί……

Συνέχεια →

4 Φεβρουαρίου 1843

«Έφιππος χώρει γενναίε στρατηγέ ανά τους αιώνας
διδάσκων τους λαούς πώς οι δούλοι γίνονται ελεύθεροι»

Η γενναία ψυχή του Γέρου του Μοριά άφησε τον κόσμο αυτό σαν σήμερα, στις 4 Φεβρουαρίου του 1843. Λίγο μετά την επιστροφή του στο σπίτι του από δεξίωση στα Ανάκτορα, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και πέρασε στην αιωνιότητα. Η καρδιά που έκλεισε μέσα της ολάκερη τη σκλαβωμένη Ρωμιοσύνη, με όλους της τους καημούς, τις πίκρες και τα βάσανα και την οδήγησε στο φως και στη λευτεριά, έπαψε να χτυπά… Ο ηρωικός αρχιστράτηγος όλων των Ελλήνων, που αναγνωρίστηκε από την ιστορία ως η ύψιστη στρατιωτική ιδιοφυΐα του Μεγάλου Αγώνα, αλλά δέχθηκε και τις διώξεις, τις φυλακίσεις και τις καταδίκες από τον ίδιο τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας, αναπαύτηκε για πάντα ανάμεσα στους αγίους και τους δικαίους του Θεού. Στο τίμιο λείψανό του υποκλίθηκε ευλαβικά ολόκληρη η Ελλάδα. Στην αιώνια δόξα που τον στεφανώνει στεκόμαστε σήμερα κι εμείς σιωπηλοί, με την ψυχή μας να γεμίζει από τα κύματα της ευγνωμοσύνης, της πιο αγνής αγάπης, της περηφάνιας και του παντοτινού θαυμασμού για τον Άγιο της καρδιάς και της πατρίδας μας!

Συνέχεια →

Αναπαράσταση της Συνέλευσης της Βοστίτσας
από τον Σύλλογο Ιστορικής Αναβίωσης «Βοστίτσα 1821»

Ο σπόρος φυτεύτηκε εδώ!

Διονύσιου Τσόκου, Η δολοφονία του Καποδίστρια

Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς τα συναισθήματά του, όταν επισκέπτεται τον επιβλητικό «Κήπο των Ηρώων» στο Μεσολόγγι…

«Μόλις έπαυσε το σάλπισμα ο Αράπης, μία μυριόφωνη βοή ακούεται εις το εχθρικό στρατόπεδο, και η βίγλα του κάστρου, αχνή σαν το Χάρο, λέει των Ελλήνων: “Μπαίνει ο εχθρικός στόλος”. Το πυκνό δάσος έμεινε ακίνητο εις τα νερά, όπου η ελπίδα απάντεχε να ιδεί τα φιλικά καράβια. Τότε ο εχθρός εξανανέωσε την κραυγή, και εις αυτήν αντιβόησαν οι νεόφθαστοι μεσ’ από τα καράβια. Μετά ταύτα μία ακατάπαυτη βροντή έκανε τον αέρα να τρέμει πολλή ώρα».

Συνέχεια →

Αθανάσιος (Διάκος) Μασσαβέτας
(Άνω Μουσουνίτσα Φωκίδος, 4 Ιανουαρίου 1788 – Λαμία, 24 Απριλίου 1821)

Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Κ.Π. Καβάφης

Ο Αθανάσιος Διάκος υπήρξε ένας από του επιφανέστερους Έλληνες ήρωες – οπλαρχηγούς του πρώτου έτους της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 1788 στην Άνω Μουσουνίτσα, ένα πανέμορφο χωριό στις πλαγιές των Βαρδουσίων που, με το ΦΕΚ Α’ 5/7.1.1959, μετονομάστηκε προς τιμήν του ήρωα: «Αθανάσιος Διάκος». 

Συνέχεια →

Η επιστολή – ντοκουμέντο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη που καλεί τους πάντες για τον «μέγα πόλεμο»

Στα τέλη Μαρτίου του 1825 η Επανάσταση των Ελλήνων κρέμεται σε μία κλωστή. Από τη μία η ανασύνταξη των Οθωμανών από την άλλη ο εμφύλιος έχουν προκαλέσει ρήγματα και μεγάλες απώλειες. Από τον Φεβρουάριο εκείνης της χρονιάς (1825) ο Αιγύπτιος Ιμπραήμ πασάς (γιος του Μεχμέτ Αλή Πασά) αποβιβάζει διαρκώς δυνάμεις στην Πελοπόννησο για να καταπνίξει την επανάσταση. Παράλληλα ο εμφύλιος καλά κρατεί… Οι «αντικυβερνητικοί» κατηγορούν τους «κυβερνητικούς» ότι θέλουν να παραδώσουν την Ελλάδα στους Άγγλους. Οι «κυβερνητικοί» κατηγορούν τους «αντικυβερνητικούς» για δικτατορικές τάσεις. Οι «κυβερνητικοί» συσπείρωναν κυρίως τους νησιώτες εφοπλιστές και κεφαλαιούχους, Ρουμελιώτες οπλαρχηγούς και αρχικά και ορισμένους Πελοποννήσιους.

Συνέχεια →

Πολέμησε τους Τούρκους στα 76 χρόνια του και στα 89 του καταδικάστηκε σε θάνατο από τους Βαυαρούς…

Ήταν ένας από τους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης, που έδωσε το «παρών» σε όλες τις μεγάλες μάχες, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του. Το όνομά του: Δημήτριος (Μήτρος) Πέτροβας, εξ ου και η ονομασία «Μητροπέτροβας» με την οποία πέρασε στην ιστορία.

Συνέχεια →