kimintenia

Ο άγιος ιερομάρτυρας Βλάσιος ο Ακαρνάν καταγόταν από ένα χωριό της Ακαρνανίας, πιθανότατα από το χωριό Σκλάβαινα, όπου βρέθηκε ο τάφος του με τα ιερά λείψανά του, το 1923. Κατά τις εμφανίσεις του συστήνονταν και έλεγε: «Είμαι Ακαρνάν». «Είμαι ο άγιος Βλάσιος από τα Σκλάβαινα» κ.ά. Και τους κατοίκους των Σκλαβαίνων τους ονόμαζε «πατριώτες του» κ.λπ.

Σύμφωνα με τη χρονολογία (1006) που βρέθηκε μέσα στον τάφο του Αγίου το 1923, ο άγιος έζησε στο τέλος του 10ου και τις αρχές του 11ου αιώνα μ.Χ. Μόνασε ως Ηγούμενος στην ιερά Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου κοντά στην παλιά Κιάφα – Σκλάβαινα της Ακαρνανίας της επαρχίας Βόνιτσας και Ξηρομέρου. Υπέστη μαρτυρικό θάνατο από τους αγαρηνούς πειρατές, μαζί με τους πέντε συμμοναστές του, δύο ιερομονάχους και τρεις μοναχούς, καθώς και με πολλούς άλλους χριστιανούς κατοίκους της παλιάς Κιάφας – Σκλάβαινας, από τους οποίους πολλοί απήχθησαν ως σκλάβοι από τους πειρατές. Γι’ αυτό το γεγονός της σκλαβιάς, το παλιό χωριό Κιάφα ονομάστηκε στο εξής «Σκλάβαινα».

Ο Άγιος Βλάσιος και οι συν αυτώ μαρτυρήσαντες

Τον βίο του, τον μαρτυρικό του θάνατο και τον τάφο του αποκάλυψε ο ίδιος ο Άγιος Βλάσιος σε πολλούς ανθρώπους, κληρικούς και λαϊκούς, κυρίως όμως στην ευσεβεστάτη, αείμνηστη Γερόντισσα Ευφροσύνη Σ. Κατσαρά από τα Σκλάβαινα με τις πολλές και ποικίλες οφθαλμοφανείς εμφανίσεις του, οι οποίες έγιναν από την 23η Αυγούστου 1923 μέχρι σήμερα. Την πρώτη φορά εμφανίστηκε σε αυτήν ο Άγιος ως αρχιμανδρίτης, φορώντας όλη την ιερατική στολή και λάμποντας «πιο πολύ και απ’ τον ήλιο». Της αποκάλυψε τα στοιχεία του, το όνομά του κ.λπ. και την οδήγησε στο σημείο όπου βρισκόταν ο έως τότε άγνωστος τάφος του. Της είπε ότι εκεί ήταν θαμμένος, εκεί τον βασάνισαν και εκεί τον έθαψαν και να σκάψουν για να βρουν τα λείψανά του και εκεί να χτίσουν ιερό ναό του. Αφού έσκαψαν λοιπόν τον τάφο του Αγίου, βρήκαν τα ιερά του λείψανα που εξέπεμπαν άρρητη θεία ευωδία. Μέσα στον τάφο βρέθηκε σιδερένιος σταυρός και πέντε καρφιά, τα οποία -όπως προείπε ο Άγιος- κάρφωσαν βάρβαροι στο σώμα του.

Και στα πιο πρόσφατα χρόνια ο Άγιος Βλάσιος έκανε δύο ακόμα εμφανίσεις: Μία σε όραμα, στον ευσεβέστατο αείμνηστο Αρχιμανδρίτη Αρσένιο Τσαταλιό, στις 6 Δεκεμβρίου 1978 και μία άλλη οφθαλμοφανή σε ευλαβέστατο μοναχό Αγιορείτη στο Άγιον Όρος, στις 3 Φεβρουαρίου 1980. Τη στιγμή που προσεύχονταν ο μοναχός, εμφανίστηκε ο Άγιος ως Ηγούμενος φέροντας μανδύα, αφού προηγήθηκε θείο φως, όπως συνέβαινε πάντα στις πολλές οφθαλμοφανείς εμφανίσεις του Αγίου. Κι ενώ ο μοναχός συλλογιζόταν «ποιος άραγε άγιος να είναι αυτός;», άκουσε φωνή που έλεγε: «Είναι ο Άγιος Βλάσιος από τα Σκλάβαινα. Σε λίγο θα κυκλοφορήσει το βιβλίο με τη βιογραφία του». Και όλα έγιναν ακριβώς όπως ειπώθηκαν.

Εμφάνιση του Αγίου Βλασίου του εξ Σκλαβαίνων στον Όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη

Ο Αρχιμανδρίτης π. Αυγουστίνος Κατσαμπίρης είχε επανειλημμένως παρακαλέσει τον Γέροντα να προσευχηθεί για να του εμφανιστεί ο νεοφανής Άγιος Βλάσιος ο εκ Σκλαβαίνων. Επιθυμούσε να γνωρίσει τα χαρακτηριστικά του για να τον αγιογραφήσουν. Ήταν η 21η Ιανουαρίου 1980, Κυριακή του Ασώτου, προς Δευτέρα. Ο γέροντας ενώ προσευχόταν το βράδυ στο κελλί του με κομποσχοίνι, βλέπει να παρουσιάζεται μπροστά του μέσα σε φως ένας Άγιος άγνωστος που φορούσε μανδύα καλογερικό. Δίπλα του στον τοίχο του κελλιού του, πάνω από τη σόμπα φαίνονταν ερείπια Μοναστηριού.

Αισθανόταν απερίγραπτη χαρά και αγαλλίαση και σκεφτόταν «ποιος Άγιος είναι;». Τότε άκουσε φωνή από την Εκκλησία: «Είναι ο Άγιος Βλάσιος από τα Σκλάβαινα». Από ευγνωμοσύνη, για να ευχαριστήσει τον Άγιο για την τιμή που του έκανε, μετέβη στα Σκλάβαινα και προσκύνησε τα χαριτόβρυτα Λείψανά του. Ανταπέδωσε τρόπον τινά την επίσκεψη. Ο Γέροντας έδειξε μάλιστα από μακριά και το μέρος όπου παλαιότερα ήταν κτισμένο το Μοναστήρι του Αγίου, επειδή νύχτωνε και δεν είχε χρόνο να πάει επί τόπου.

Ο ιερός ναός του Αγίου Βλασίου στη Σκλάβαινα

Αναφέρει ο κ. Απόστολος Παπαχρήστου: «Την εικοστή Μαΐου 1980 ο Γέροντας ήρθε στο σπίτι μου στο Αγρίνιο, με σκοπό να μεταβεί στα Σκλάβαινα Ξυρομέρου και να προσκυνήσει τα ιερά Λείψανα του Αγίου Βλασίου του εν Σκλαβαίνοις, μετά από αποκάλυψη του Αγίου στο κελλί του. Έμεινε ένα βράδυ στο σπίτι μας και παρ’ ότι του στρώσαμε καθαρά λευκά σεντόνια, ο Γέροντας τα άφησε τελείως άθικτα. Όταν πήγε στα Σκλάβαινα, προσκύνησε με στρωτές μετάνοιες τον Άγιο και δίδαξε όλους γύρω του».

Ακολούθως ο Γέροντας παρήγγειλε την εικόνα του Αγίου Βλασίου στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στο Κορωπί Αττικής, αφού περιέγραψε τα χαρακτηριστικά του Αγίου στην αγιογράφο μοναχή. Όταν έλαβε την εικόνα αναπαύθηκε, διότι απέδιδε ακριβώς τον Άγιο. «Φαίνεται ότι η αδελφή είχε ευλάβεια και την έκαμε με προσευχή και νηστεία», είπε.

Κάθε έτος, τιμούσε τη μνήμη του Αγίου Βλασίου με αγρυπνία μόνος του στο κελλί του. Τον εόρταζε, όχι στις 11 Φεβρουαρίου, που επικράτησε να εορτάζεται η μνήμη του, αλλά στις 19 Δεκεμβρίου, την ημέρα που μαρτύρησε.

Απολυτίκιο (Ήχος γ’)
Νέος ήλιος, ημίν εφάνης, ει και ήθλησας, τοις πάλαι χρόνοις, τη φανερώσει των θείων λειψάνων σου, ιερομάρτυς Πατήρ ημών Βλάσιε, και καταυγάζεις ημάς θείαις χάρισιν∙ όθεν πρέσβευε, Κυρίω τω σε δοξάσαντι δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Μεγαλυνάριον
Χαίροις των Οσίων κλέος σεπτόν, χαίροις ιερέων και Μαρτύρων ο κοινωνός, χαίροις των Σκλαβαίνων, ο θείος πολιούχος, Ιερομάρτυς χαίρε, Κυρίου Βλάσιε.