Θεόδωρος Βρυζάκης, Το καραούλι, 1855
Όταν μένουμε ολοένα και πιο μόνοι στον αγώνα για όσα αγαπάμε και πιστεύουμε, ενώ εκείνοι που θεωρούσαμε «φίλους» προσκυνούν το σύστημα και μισεύουν πατώντας τους όρκους που άλλοτε δίναμε μαζί……
Κλέφτικη ζωή
Παραδοσιακό
Μαύρη μωρέ πικρή είν’ η ζωή
που κάνουμε εμείς οι μαύροι
κλέφτες, εμείς οι μαύροι κλέφτες.
Όλη μωρέ, όλη μερούλα
πόλεμο. Όλη μερούλα πόλεμο
το βράδυ καραούλι.
Με φό μωρέ με φόβο τρώμε
το ψωμί. Με φόβο τρώμε το
ψωμί, με φόβο περπατάμε.
Ποτέ μωρέ, ποτέ μας δεν αλλάζουμε.
Ποτέ μας δεν αλλάζουμε
και δεν ασπροφορούμε.
(Λαούτο: Γιάννης Βαρβαρήγος, Ερμηνεία: Νίκος Βαρβαρήγος,
Γιάννης Βαρβαρήγος, Άγγελος Βαρβαρήγος, Ορέστης Βαρβαρήγος)
kimintenia 