Σίγησε η εμβληματική μορφή του νησιωτικού τραγουδιού
Ειρήνη Κονιτοπούλου – Λεγάκη
(Νάξος, 15.12.931 – Αθήνα 29.3.2022)
Η Ειρήνη Κονιτοπούλου – Λεγάκη, η εμβληματική μορφή της νησιωτικής καλλιτεχνικής έκφρασης, άφησε την τελευταία της πνοή τα ξημερώματα σε ηλικία 91 ετών. Γεννημένη στην Κεραμωτή της Νάξου στις 15 Δεκέμβρη του 1931, συνέδεσε το όνομά της με πολλά από τα πιο αγαπημένα νησιώτικα τραγούδια της Ελλάδας. Οι μελωδίες της ακούγονται σε κάθε γλέντι σε ολόκληρη τη χώρα. Σε γάμους και βαφτίσια, σε θρησκευτικές εκδηλώσεις και σε γιορτές που τιμούν τη φύση και τα πολύτιμα αγαθά που έχει να μας προσφέρει και την αιγαιοπελαγίτικη παράδοση.
Η Ειρήνη Κονιτοπούλου ξεκίνησε να ασχολείται με το τραγούδι μέσω του θείου της, του λαουτιέρη Δημήτρη Φυρογένη. Αρχικά και κρυφά από τον πατέρα της, ξεκίνησε να τραγουδά. Εκείνος αντέδρασε αλλά στη συνέχεια θα ενσωματωθεί στο συγκρότημα «Σταθμός», με το οποίο το διάστημα 1955-1956, θα ηχογραφήσουν τέσσερα τραγούδια. Την εποχή που ηχογραφεί τα πρώτα της τραγούδια (1955) παντρεύτηκε τον Στέλιο Λεγάκη. Ο Γιώργος Κονιτόπουλος που αντικατέστησε τον πατέρα του στο συγκρότημα του Φυρογένη, έχει ως βασική τραγούδιστρια την Ειρήνη, η οποία από εκείνο το σημείο ξεκίνησε επαγγελματικά να δουλεύει για τη δισκογραφία
Η μεγάλη ερμηνεύτρια με την κόρη της Ελένη Λεγάκη
Η σπουδαία τραγουδίστρια ήρθε σε ηλικία 20 ετών από τη Νάξο στην Αθήνα. Ιδιαίτερα γνωστή έγινε από τη συνεργασία της με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) με προϊστάμενο τον μεγάλο δάσκαλο της βυζαντινής και παραδοσιακής μουσικής, Σίμωνα Καρά. Με τον Στέλιο Λεγάκη απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Μαζί με τον αδελφό της Γιώργο Κονιτόπουλο και την κόρη της Ελένη Λεγάκη χάραξαν μια μεγάλη πορεία στον χώρο του παραδοσιακού τραγουδιού.
Από τη δεκαετία του ’60 κυκλοφόρησε δεκάδες δίσκους 45 στροφών, ενώ έδωσε και πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1963 θα ηχογραφήσουν τις μεγάλες επιτυχίες μέχρι σήμερα «Αρμενάκι», «Έλα να πάμε σ’ ένα μέρος» κ.ά. Σε κέντρο πρωτοτραγούδησε το 1961. Ακολούθως και για πολλά χρόνια εμφανίστηκε στο «Μουράγιο». Από το 1984 μέχρι το 2008 εμφανιζόταν μαζί με την κόρη της, Ελένη Λεγάκη στο «Αρμενάκι». Μετείχε σε πολλούς άλλους δίσκους: «Ντιρλαντά» (1971), «2ο Ταξίδι στην Ελλάδα» (1975), «Τραγούδια απ τα νησιά μας» (1975), «Ντάρι-ντάρι, νησιώτικο γλέντι» (1991), «Τα ωραιότερα νησιώτικα τραγούδια» (1992) κ.ά.
Η ίδια αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, ενώ την είχε καταβάλει η πρόωρη απώλεια του παιδιού της: «Κάθε μέρα κάνω απολογισμό ζωής από τότε που έχασα το δεύτερο παιδί μου. Ξέρεις τι είναι να σε παίρνει τηλέφωνο και να σου λέει “δεν είμαι καλά, πεθαίνω” και να πεθαίνει; Αυτός για μένα είναι ένας αργός θάνατος από τότε που χάθηκε. Ωστόσο θυμάμαι πολύ έντονα τα δύσκολα χρόνια πριν και μετά τον πόλεμο. Ζήσαμε φτώχειες, ο πατέρας μου έπαιζε στη Νάξο σε πανηγύρια και του έδιναν, αντί για χρήματα, τρόφιμα. Έτσι έζησε η οικογένεια. Αργότερα, επειδή άκουγα εγώ το βιολί του, μάθαινα και τραγουδούσα. Όταν ήρθε και η Λενιώ στη ζωή μου, έκανε το ίδιο. Σε ηλικία 13 ετών την έπαιρνα μαζί μου και τη μάθαινα όσα πρέπει να ξέρει και πώς να συμπεριφέρεται στο κοινό. Πάτησε στα βήματά μου και είμαι περήφανη».
Για την απώλειά της, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη, απέστειλε το παρακάτω συλλυπητήριο μήνυμα:
«Η Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη, απόλυτα ταυτισμένη με τη νησιωτική μουσική, ήταν η φωνή του Αιγαίου. Στις πολλές δεκαετίες της πορείας της, διατήρησε τη μουσική παράδοση των νησιών μας, την κράτησε ζωντανή, την έκανε σύγχρονη. Γόνος μουσικής οικογένειας, θήτευσε κοντά στον σπουδαίο Σίμωνα Καρά. Μετέφερε, με ενθουσιασμό, τα ακούσματα και την τέχνη της στην οικογένεια της, που συνεχίζει γενιά προς γενιά τη δική της προσφορά στην παραδοσιακή μουσική. Η Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη μας συντρόφευε στα πανηγύρια, τα καλοκαίρια, όταν ως νέοι αρχαιολόγοι δουλεύαμε στις ανασκαφές, στις Κυκλάδες. Με αυτή τη χαρακτηριστική φωνή, με αυτά τα τραγούδια, ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, μεταφέροντας τον ήχο της πατρίδας μας στους απανταχού Ελληνες. Η Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη αφήνει πλούσιο έργο και αυθεντικές ερμηνείες, σπουδαία μαθήματα για εκείνους που υπηρετούν το παραδοσιακό τραγούδι. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά της και στους πολλούς φίλους της».
Ας είναι αιωνία η μνήμη της. Καλή ανάπαυση
kimintenia 