kimintenia

Έλληνας τραγουδοποιός, από τις εμβληματικές μορφές του «Νέου Κύματος», ο Λάκης Παππάς γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου του 1938, στην Πρέβεζα. Έκανε την πρώτη του καλλιτεχνική εμφάνιση το 1959, παίζοντας κιθάρα στη θεατρική παράσταση «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, αντικαθιστώντας τον δάσκαλό του Γεράσιμο Μηλιαρέση. Τη μουσική της παράστασης είχε γράψει ο Μάνος Χατζιδάκις, ο οποίος διέκρινε αμέσως το ταλέντο του στην κιθάρα και στο τραγούδι.

Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με τον Μάνο Χατζιδάκι στα θεατρικά μιούζικαλ «Οδός Ονείρων» (1962), όπου πρωτοτραγούδησε, και «Μαγική Πόλις» (1963), αλλά και στη δισκογραφία με τα έργα «Οδός Ονείρων» (1962), «Μάνος Χατζιδάκις: Πρώτη εκτέλεση» (1965), «Ματωμένος γάμος – Παραμύθι χωρίς όνομα» (1965).

Από τα μέσα της δεκαετίας του ‘60 με την έκρηξη του «Νέου Κύματος» στο ελληνικό τραγούδι, εμφανιζόταν σε μπουάτ της Πλάκας και για χρόνια είχε το δικό του στέκι στην οδό Θόλου. Υπήρξε ο πρώτος τραγουδιστής που συνόδευσε την ίδια τη φωνή του παίζοντας κλασική κιθάρα.

Το 1971 κυκλοφόρησε τον δίσκο «Πάει κι αυτή η Κυριακή» (μουσική δική του, στίχοι του Γιάννη Αργύρη και του Δημήτρη Ιατρόπουλου), με τη συμμετοχή της Πόπης Αστεριάδη, από το οποίο έγιναν επιτυχίες τα τραγούδια «Πάει κι αυτή η Κυριακή» και «Κι ύστερα μου μιλάς για καλοκαίρι».

Στα κατοπινά χρόνια, όταν η μαγική εκείνη εποχή έγινε ανάμνηση και μία-μία οι ιστορικές μπουάτ «έσβησαν» τα φώτα που διασκέδασαν όλη εκείνη τη μοναδική και αξέχαστη γενιά, ο Λάκης Παππάς συνέχισε να εμφανίζεται σε κέντρα, ενώ συμμετείχε και σε συναυλίες, πάντα όμως με αξιοπρόσεκτες επιλογές.

Έφυγε από τη ζωή στις 26 Μαρτίου 2014, σε ηλικία 76 ετών. Τα τραγούδια του όμως, γεμάτα από τον αέρα και τη δροσιά μιας ανεπανάληπτης εποχής, παραμένουν ξεχωριστά και πολυαγαπημένα στα χείλη και στις καρδιές όλων μας…

Γιώργος Κοβός, 27 Μάρτη 2014

Χθες «έφυγε» ο Λάκης Παππάς, ο άνθρωπος που συνδύασε τη φωνή του με τις λέξεις «μπουάτ», «νέο κύμα», «αισθαντικότητα» και «ατμόσφαιρα». Η εκπληκτική φωνή του ήταν η αρχή για να έρθει ο κόσμος πιο κοντά εκείνη την εποχή,, αφού μαζεύονταν σε μικρά μαγαζιά και δημιουργούσαν μια και μόνη παρέα που ένωσε το κοινό με τον καλλιτέχνη. Για τον Λάκη Παππά αλλά και για την ατμόσφαιρα που δημιουργούσε, μας μίλησαν δύο ζωντανοί θρύλοι, ο καλός του φίλος και εξαιρετικός καλλιτέχνης Νότης Μαυρουδής και ο «άνθρωπος – ιστορία» του ελληνικού ραδιοφώνου και στιχουργός αρκετών τραγουδιών του νέου κύματος, Γιώργος Παπαστεφάνου.

Γιώργος Παπαστεφάνου: «Ήταν από τους τραγουδιστές
που αγάπησα περισσότερο στη ζωή μου»

Πώς ξεκίνησε ο Λάκης Παππάς; Ο Λάκης ήταν κιθαριστής. Τον είχε πάει ο Μηλιαρέσης στην παράσταση «Παραμύθι χωρίς όνομα», που είχαν ανεβάσει ο Διαμαντόπουλος με την Αλκαίου, στο Νέο Θέατρο, σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι, το 1959. Δύο χρόνια αργότερα ο Γιώργος Μπουκουβάλας, ο ιδρυτής της Μπουάτ, άνοιξε τον «Τιπούκειτο», το πρώτο καλλιτεχνικό καφενείο που είχε ποτέ η Αθήνα και εκεί σύχναζε η νεολαία.

Εσείς πώς γνωριστήκατε; Συχνάζαμε κι εμείς εκεί και κάποιο βράδυ ακούσαμε έναν καταπληκτικό τροβαδούρο με κιθάρα να λέει τραγούδια που δεν τα ξέραμε. Του μίλησα και έμαθα ότι ήταν τραγούδια από το «Παραμύθι χωρίς όνομα». Όταν ολοκληρώθηκαν εκεί οι εμφανίσεις του Παππά, μετά από κάποιες εβδομάδες εμφανίστηκε ο Κώστας Χατζής.

Πώς προέκυψε ο Χατζιδάκις; Η Χρυσούλα Ζώκα και ο Γιώργος Φούντας που σύχναζαν εκεί άκουγαν τα τραγούδια του Μάνου και του μίλησαν για τον Παππά. Ο Χατζιδάκις ζήτησε να τον γνωρίσει και όταν αυτό έγινε, του έβγαλε δίσκο μαζί με τα κομμάτια του «Ματωμένου Γάμου».

Τι εντύπωση σας έδωσε ο Λάκης Παππάς; Εξαιρετική από την πρώτη στιγμή. Ήταν από τους τραγουδιστές που αγάπησα περισσότερο στη ζωή μου. Στη μια άκρη είναι ο Μπιθικώτσης και στην άλλη ο Παππάς.

Τι χαρακτηριστικό είχε; Ήταν ταξιδιάρης, αισθαντικός. Η κιθάρα του έφτιαχνε την ατμόσφαιρα της μπαλάντας. Ο Λάκης ήταν ο τραγουδιστής της μπαλάντας, η οποία ήταν καινούργιο είδος τότε. Ήταν μαγευτικό αυτό που ακούγαμε. Μιλάμε για εξαιρετική ατμόσφαιρα. Κάτι σαν τον James Taylor ή την Joan Baez. Καμία σχέση με το είδος των τραγουδιστών του ελαφρού ή του λαϊκού που ήταν στην πιάτσα μέχρι τότε. Αυτός ήταν τροβαδούρος.

Ένας τροβαδούρος του νέου κύματος; Δεν θα τον χαρακτήριζα «τραγουδιστή του νέου κύματος». Το «Νέο κύμα» ήρθε το ’64, ενώ ο Λάκης είχε ήδη ξεκινήσει από το ’61. Μετά τον Μούτσιο ήταν η πρώτη αρσενική φωνή που χρησιμοποίησε ο Χατζιδάκις, έχοντας παράλληλα τη Μούσχουρη ως γυναικεία. Εντάχθηκε στο Νέο κύμα, επειδή τραγουδούσε σε μπουάτ -αυτές άνθισαν μετά τον «Τιπούκειτο». Στην οδό Θόλου είχε κάνει, μάλιστα, τη δική του μπουάτ, που είχε φοβερή ατμόσφαιρα.

Θυμάστε κάτι ιδιαίτερο από εκεί; Ένα βράδυ είχε έρθει ένας φίλος του, γιατρός από τη Θεσσαλονίκη, που έπαιζε στο πιάνο Χατζιδάκι και ο Λάκης τον συνόδευε με την κιθάρα. Ήταν κάτι σαν τους 15 εσπερινούς που έκανε ο Χατζιδάκις, σαν αυτοσχεδιασμός στο πιάνο. Ένα άλλο βράδυ είχε έρθει ο αδερφός του Λόρκα από τη Λατινική Αμερική και είχαν κάνει «βραδιά Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα». Αυτή η ατμόσφαιρα επικρατούσε μέχρι που κόπηκαν όλα αυτά την περίοδο της δικτατορίας. Αν δεν είχες ταυτότητα μαζί σου τότε (ακόμα και να είχες) μπορούσες άνετα να βρεθείς στο τμήμα. Οι μπουάτ θεωρούνταν σκοτεινά μέρη -έλεγαν μάλιστα ότι εκεί γινόταν διακίνηση ναρκωτικών. Ήταν εποχή Χατζιδάκι – Θεοδωράκη, το πολιτικό τραγούδι ήταν στα «πάνω του». Στο «Συμπόσιο» εμφανίζονταν η Ντόρα Γιαννακοπούλου με τον Γιώργο Μούτσιο, όπου αυτή τραγουδούσε Θεοδωράκη κι ο Μούτσιος Χατζιδάκι. Ενδιάμεσα, γινόταν απαγγελία ποιημάτων και στην κιθάρα βρισκόταν ο Νότης Μαυρουδής.

Είχατε κάνει και μια εκπομπή για το Νέο Κύμα. Υπάρχει μάλιστα ένα στιγμιότυπο από τη μπουάτ του Γιάννη Αργύρη. Ο Γιάννης Σπανός στο πιάνο, ο Λάκης Παππάς στην κιθάρα παίζουν το «Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι». Ε, αυτό είναι ένα κλασικό δείγμα ατμόσφαιρας μπουάτ της δεκαετίας του ’60.

* Ο Γιώργος Παπαστεφάνου είναι ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ραδιοφωνικούς παραγωγούς.

Νότης Μαυρουδής: «Ήταν ο μάγος της ατμόσφαιρας»

Πώς γνωριστήκατε; Γνωριστήκαμε όταν εγώ ξεκινούσα. Ο Λάκης τραγουδούσε ήδη σε μια Μπουάτ, τον «Τιπούκειτο». Ήταν η περίοδος που οι μπουάτ άνοιγαν η μία μετά την άλλη και ο Λάκης τραγουδούσε συχνά. Αυτές ήταν τα καινούρια καλλιτεχνικά στέκια, ο Λάκης ήταν κάτι σαν «ο πατέρας της μπουάτ», αφού σε όλη του τη ζωή δούλεψε σε τέτοια μαγαζιά. Ήταν ο κατ’ εξοχήν εισηγητής αυτού του ρεπερτορίου, ο καλλιτέχνης και η κιθάρα του.

Τι χαρακτηριστικό είχε στη δουλειά του; Ήταν ο μάγος της ατμόσφαιρας και δημιουργούσε κλίμα με πολύ γοητεία. Διάλεγε τραγούδια που ταίριαζαν σε αυτό το κλίμα και η βάση του ήταν πολλά του Χατζιδάκι, σαν αυτά της Οδού Ονείρων.

Τι έχετε να θυμάστε από τον άνθρωπο Λάκη Παππά; Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος και ήμασταν φίλοι. Εκείνο που θα έχω να θυμάμαι είναι ότι είχε συνεχώς ένα ανέκδοτο να πει. Μας έκανε συνεχώς να γελάμε.

* Ο Νότης Μαυρουδής είναι μουσικοσυνθέτης.

Πηγές: sansimera.gr, popaganda.gr