Ο «Κήπος της Εδέμ» στη Βάθη Χανίων
Οι αρχαίοι δίσκοι της Ουγκαρίτ περιείχαν έναν ύμνο στη σεμιτική θεά των οπωρώνων, που σήμερα θεωρείται ως το αρχαιότερο τραγούδι του κόσμου
Ο αρχαίος κόσμος ήταν γεμάτος μουσική και τραγούδι από την εποχή των πρώιμων πολιτισμών, αλλά υπάρχουν ελάχιστα ολοκληρωμένα τραγούδι που μπορούμε να ανασυνθέσουμε με ακρίβεια. Στη δεκαετία του 1950, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν θραύσματα αργιλικών δισκίων στην αρχαία πόλη Ουγκαρίτ, μιας σημαντικής πόλης – κράτους της αρχαιότητας και συγκεκριμένα της Χαναάν, της περιοχής που περιλαμβανόταν μεταξύ Μεσογείου, Νεκράς Θάλασσας, Ιορδάνη ποταμού και Λιβάνου.
Για τους δίσκους βγήκε το συμπέρασμα ότι μερικά από τα σύμβολα που υπήρχαν χαραγμένα πάνω τους ήταν μουσικά σύμβολα. Ένα δισκίο αποκαταστάθηκε πλήρως και αποκάλυψε ότι περιείχε ένα ύμνο των Χουρριτών (αρχαίος λαός της Εγγύς Ανατολής που κατοικούσε στην περιοχή της Μεσοποταμίας) στη Nikkal, τη σεμιτική θεά των οπωρώνων. Είναι το παλαιότερο γνωστό κομμάτι μουσικής σημειογραφίας και περιλαμβάνει στίχους, μια σειρά σημειώσεων που πρέπει να παιχτούν σε ένα όργανο που μοιάζει με άρπα, καθώς και λεπτομερείς οδηγίες προς τον μουσικό σχετικά με τα διαστήματα και τον συντονισμό. Μόνον ένας από τους 29 δίσκους που βρέθηκαν στην περιοχή διατηρήθηκε αρκετά καλά για να επιτρέψει την αναπαραγωγή της μελωδίας.
Ωστόσο η παλαιότερη πλήρης, γνωστή μουσική σύνθεση είναι ένα τραγούδι των αρχαίων Ελλήνων. Πρόκειται για τον Επιτάφιο του Σείκιλου, που ανακαλύφθηκε το 1885, στο χώρο των αρχαίων Τράλλεων, το σημερινό Αϊδίνι της Μικράς Ασίας στην Τουρκία, και χρονολογείται μεταξύ 2ου και 1ου αιώνα π.Χ.
Ο Επιτάφιος του Σείκιλου
Οι στίχοι του τραγουδιού:
ΟΣΟΝ ΖΗΣ ΦΑΙΝΟΥ
ΜΗΔΕΝ ΟΛΩΣ ΣΥ ΛΥΠΟΥ
ΠΡΟΣ ΟΛΙΓΟΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΖΗΝ
ΤΟ ΤΕΛΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ
Απόδοση στα νεοελληνικά:
Όσο ζεις λάμπε,
καθόλου μη λυπάσαι.
Για λίγο διαρκεί η ζωή,
ο χρόνος απαιτεί την πληρωμή του
Στην κορυφή της στήλης, το επίγραμμα αναφέρει τον άνθρωπο, που το έγραψε, καθώς και τον σκοπό για τον οποίο το έγραψε:
ΕΙΚΩΝ Η ΛΙΘΟΣ ΕΙΜΙ. ΤΙΘΗΣΙ ΜΕ ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΝΘΑ ΜΝΗΜΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥ ΣΗΜΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΝ
(Εγώ η πέτρα είμαι μια εικόνα. Με έβαλε εδώ ο Σείκιλος ως διαχρονικό σήμα αθάνατης μνήμης)
Στο κάτω μέρος της στήλης αναγράφεται η αφιέρωση ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΥΤΕΡΠΗΙ (Ο Σείκιλος στην Ευτέρπη), αλλά δεν γίνεται κατανοητό αν πρόκειται για τη σύζυγο, την ερωμένη, τη φίλη, την αδελφή ή την κόρη του, ή και απλώς την Μούσα της μουσικής. Αν και είναι επιτάφιος, οι στίχοι δεν προκαλούν θλίψη ή νοσταλγία.
Ο Επιτάφιος του Σείκιλου χρονολογείται πολλούς αιώνες μετά τον ύμνο των Χουρριτών. Ωστόσο -τουλάχιστον προς το παρόν- παραμένει το παλαιότερο γνωστό πλήρως διατηρημένο μουσικό έργο στον κόσμο. Είναι επίσης το μόνο ολοκληρωμένο έργο που έχει σωθεί από την αρχαία Ελλάδα.
Πηγή: 3otiko.blogspot.com
kimintenia 