Στις καλαμιές, απόγυρτες απ’ τα βαριά τα στάχυα, νεράιδες ασπρομάντιλες διαβαίνουν οι θερίστρες. Τ’ ανάλαφρα ασπρομάντιλα, σφιγμένα με τα δόντια, φυλαχτικά απ’ το λιόκαμα τις όψες αποκρύβουν και δείχνουν τα ματόφρυδα, κοράκια μες στο χιόνι.
Μ' αρέσουν τα ποιήματα που ζουν στο δρόμο, έξω απ' τα βιβλία: αυτά που τουρτουρίζουν στις γωνιές κι όλο καπνίζουν σαν φουγάρα· που αναβοσβήνουν, μες στη νύχτα, σαν Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια... [Νίκος Χουλιαράς]