Ομιλία εις το «Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν
οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως»

Μὴ λοιπόν, ὅταν μὲν ἐσὺ κακοπαθεῖς ἀπὸ ἄλλον, ὅταν ὑβρίζεσαι, ἐξαπατᾶσαι ἢ ζημιώνεσαι, συνηγορεῖς ὑπὲρ τοῦ ἑαυτοῦ σου, ἐνῶ ὅταν σὺ ὁ ἴδιος ὑβρίζεις καὶ ἀδικεῖς καὶ ἐπιχειρεῖς νὰ ἐξαπατήσεις τὸν πλησίον σου, τὸν καταδικάζεις μὴ ἐξάγοντας τὴν ἰδίαν ἀπόφαση γιὰ τὰ ἴδια πράγματα. Ἀλλὰ νὰ εἶσαι ἀντικειμενικὸς κριτής, καὶ ἐκεῖνα μὲν ποὺ δὲν θέλεις νὰ παθαίνεις ἀπὸ ἄλλον ὡς κακά, μὲ κανέναν τρόπο νὰ μὴν τὰ κάνεις στὸν ἄλλον, ἐκεῖνα δὲ τὰ ἀγαθὰ ποὺ ποθεῖς ἐσὺ νὰ σοῦ γίνωνται ἀπὸ τὸν ἄλλον, αὐτὰ νὰ τοῦ κάνεις καὶ σύ…

Αὐτὸς ποὺ ἔπλασε μόνος τὶς καρδιές μας καὶ παρατηρεῖ ὅλα τὰ ἔργα μας, αὐτὸς ὁ ὁποῖος ἐνεφανίσθη σὲ ἐμᾶς μὲ σάρκα καὶ μᾶς ἠξίωσε νὰ γίνει διδάσκαλός μας, ζητεῖ τώρα ἀπὸ ἐμᾶς αὐτὰ ποὺ παρεφθάρησαν, γιὰ νὰ τὰ ἀναπλάσει, ἐκεῖνα ἀκριβῶς ποὺ ἐνέβαλε στὶς ψυχές μας, ὅταν στὴν ἀρχὴ μᾶς ἔπλασε. Διότι ἀπ’ ἀρχῆς μᾶς ἔπλασε καταλλήλους γιὰ τὴν μέλλουσα διδασκαλία, καὶ ὕστερα ἔδωσε τὴν διδασκαλία τὴν κατάλληλη πρὸς τὴν ἀρχικὴν πλάση. Δὲν ἔκανε τίποτε ἄλλο παρὰ νὰ ἀνακαθάρει τὴν ὡραιότητα τοῦ πλάσματος, ποὺ εἶχεν ἀμαυρωθεῖ μὲ τὴν πρόσληψη τῆς ἁμαρτίας. Αὐτὸ δεικνύει μὲ τὸν καλλίτερο τρόπον ἡ σήμερα ἀναγινωσκομένη, καὶ προβαλλομένη ἀπὸ ἐμᾶς πρὸς ἑρμηνείαν περικοπὴ τοῦ Εὐαγγελίου: «Καθὼς θέλετε», λέγει, «ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως». Καλῶς προεῖπεν ὁ Προφήτης Ἠσαίας ὅτι «λόγον συντετμημένον δώσει Κύριος ἐπὶ τῆς γῆς».

Συνέχεια →