Έμβρυο πιο φωτεινής επιτυχίας -μέρα λαξεμένη με κόπο πάνω στ’ αχνάρια του αγνώστου. Όσο πληρώνεται το δάκρυ ξεφεύγει απ’ τον ήλιο. Κι εσύ που μασάς τις ώρες σου σαν πικροδάφνη γίνεσαι οιωνός τρυφερού ταξιδιού μέσ’ στην αθανασία.
Μ' αρέσουν τα ποιήματα που ζουν στο δρόμο, έξω απ' τα βιβλία: αυτά που τουρτουρίζουν στις γωνιές κι όλο καπνίζουν σαν φουγάρα· που αναβοσβήνουν, μες στη νύχτα, σαν Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια... [Νίκος Χουλιαράς]