Ηλεία 2007 (fysei.blogspot.com)
Στον απόηχο των πρόσφατων καταστροφικών πυρκαγιών που κατέκαψαν τη βόρεια Αττική, την Εύβοια, την Ηλεία, τη Μεσσηνία και πολλές ακόμα περιοχές της πατρίδας μας, κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία να τονίζει πως είναι ικανοποιημένη που δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές, εξ αιτίας της άμεσης εφαρμογής σχεδίων εκκένωσης των περιοχών όπου ξεσπούσε πυρκαγιά.
Αναμφίβολα είναι ευτύχημα ότι δεν βρήκαν, και πάλι, συνάνθρωποί μας τραγικό θάνατο μέσα στη φωτιά. Ωστόσο το μέγεθος της οικολογικής καταστροφής αλλά και της συμφοράς των ανθρώπων, που είδαν τους κόπους και τα όνειρα μιας ολόκληρης ζωής να χάνονται μέσα στις φλόγες, είναι ανυπολόγιστο.
Βαρυμπόμπη Αττικής, 2021 (newsbreak.gr)
Στην πραγματικότητα οι υπεύθυνοι νομίζουν πως έσωσαν τους ανθρώπους… Αρκεί να αναλογιστούμε πως, όταν χάνονται τα δάση, ουσιαστικά χάνονται και οι ανθρώπινες ζωές μαζί, απλά ο θάνατος είναι παρατεταμένος και θα τον δούμε με πολλές μορφές να μας πλήττει στις επόμενες χρονιές και γενιές… Και δυστυχώς αφορά όλους μας, είτε ζούμε στις πυρόπληκτες περιοχές είτε στο ευρύτερο περιβάλλον τους, καθώς «στη φύση τίποτε δεν υπάρχει μόνο του και ανεξάρτητο από όλα τα άλλα…», κατά την Ρέιτσελ Κάρσον, αλλά τα πάντα -στοιχεία και διαδικασίες- είναι αλληλένδετα και αλληλεξαρτώμενα.
Πηγές:
– «In nature, nothing exists alone», Rachel Carson, «Silent spring», 1962.
– Σοφία Παυλάκη, «Ιπποκράτειος Πολιτεία: Το δάσος με τα σπίτια στην καρδιά της Πάρνηθας», σε: dasarxeio.com
kimintenia.wordpress.com
kimintenia 