12 Φεβρουαρίου
«Tμηθείς ο Xρήστος δι’ αγάπην Kυρίου,
Kηπουρός ώφθη της Eδέμ του χωρίου»
Ο Άγιος νεομάρτυς Χρήστος καταγόταν από τα μέρη του Γενούσου ποταμού της Βορείου Ηπείρου. Είναι γνωστός και με την προσωνυμία «Αρβανίτης». Η ζωή του μέχρι τα σαράντα χρόνια του παραμένει άγνωστη. Σε ώριμη ηλικία έφυγε απ’ το χωριό του και πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργαζόταν ως κηπουρός. Μια μέρα πήγε στην αγορά να πουλήσει μήλα. Εκεί βρέθηκε κάποιος Τούρκος που ήθελε να τ’ αγοράσει. Επειδή όμως δεν συμφώνησαν στην τιμή λογομάχησαν και ο Άγιος έφυγε χωρίς να πουλήσει τα μήλα στον Τούρκο. Τότε εκείνος για να τον εκδικηθεί, τον συκοφάντησε στον δικαστή, ότι κάποτε υποσχέθηκε να γίνει Μωαμεθανός και τώρα αρνείται.
Ο Άγιος συνελήφθη τότε και οδηγήθηκε στο δικαστήριο, όπου ομολόγησε πως ήταν χριστιανός και δεν θ’ αρνιόταν την Ορθοδοξία όσα βασανιστήρια και αν του έκαναν. Ο δικαστής, εξοργισμένος από την εμμονή του στην Ορθόδοξη πίστη, διέταξε να τον ραβδίσουν για πολλή ώρα. Το σώμα του μάρτυρα γέμισε πληγές. Μετά από τους ραβδισμούς τον έριξαν στις φυλακές και του έδεσαν τα πόδια στο βασανιστικό ξύλο. Ο πόνος ήταν φοβερός. Μεγαλύτερη όμως ήταν η πίστη του που θεωρούσε τους βασανισμούς ιδιαίτερη τιμή απ’ τον Θεό καιμ γι’ αυτόμ ασταμάτητα δόξαζε το γλυκύ όνομα του Χριστού.
Μέσα στις φυλακές βρισκόταν και ο μοναχός Καισάριος Δαπόντες, από τη Σκόπελο, που έγραψε και το μαρτύριο του Αγίου. Ο Δαπόντες βλέποντας την κατάσταση του μάρτυρα προσπάθησε κρυφά και έβγαλε το ξύλο από τα πόδια του και του έφερε φαγητό για να πάρει δύναμη. Εκείνος όμως αρνήθηκε λέγοντας πως προτιμούσε για τον Χριστό να πεθάνει πεινασμένος και διψασμένος. Ο δικαστής, αφού διεπίστωσε ότι ο Άγιος δεν εννοούσε ν’ αλλάξει γνώμη, διέταξε να τον αποκεφαλίσουν. Προ του μαρτυρίου του έδωσε στον Δαπόντε μια εικόνα από ατσάλι και τον παρακάλεσε να του κάνει μία Θεία Λειτουργία. Την 12η Φεβρουαρίου του έτους 1748 μ.Χ. ο μακάριος Χρήστος αποκεφαλίστηκε και η ψυχή του ανέβηκε στον γλυκύτατο Κύριο που τόσο πολύ αγάπησε.
* Κωνσταντίνος Ηρ. Δεσπότης, «Άγιοι της Ηπείρου», β’ έκδοση, εκδ. Παρακαταθήκη, Θεσσαλονίκη 2009.
Πηγή: pemptousia.gr
kimintenia 