Σαν απαλές νιφάδες

Κώστας Μπαλάφας, Ήπειρος

Κι όπως έχουν να λένε
δυο φορές το χρόνο στις Ισημερίες
μικρά λευκά παιδιά
μηδαμινά στο ζύγι
έπεφταν συνεχώς σαν απαλές νιφάδες
και με το πρώτο που άγγιζαν
έλιωναν κι έμενε η δροσιά.

Οδυσσέας Ελύτης, 1971
«Το φωτόδεντρο και η δέκατη τέταρτη ομορφιά»

Σχολιάστε