Στώμεν καλώς

Παρασκευή Κοψιδά – Βρεττού

Στώμεν καλώς
στη Mάνα με τα τρύπια προσευχής γόνατα
Στώμεν καλώς
στη Mάνα με το λευκό τσεμπέρι χυμούς άβγαλτους
Στώμεν καλώς
στη Mάνα με το μαύρο αμπέχωνο
βροχής λασπωμένης στην Αγωνία
Στώμεν καλώς
πικρού ανέμου στους βραχίονες
Που τρίζουν τη ρίζα του ήλιου
Στώμεν καλώς
στη Μάνα γροθιά σα ζύμη γινωμένου ψωμιού
Στην οργισμένη μέρα που τα λόγια της
Μουλιάζει σε μαστό υγρασίας δακρύων
Στο στέγνωμα αμαρτίας άγουρης
Που ταπεινά εμπνέει παράδεισο