Στην Αίγινα πριν την καταιγίδα…
Οκτώβρης 2021
Τα ήρεμα ηλιοβασιλέματα της εξοχής διαδέχτηκαν οι μπόρες και οι θύελλες…
Αντάρα στα Μέθανα και οι τελευταίες αχτίδες φωτός πάνω απ’ την άκρη της νησίδας Μονή
Ανήσυχος ο γατούλης με τη γούνα του να αναρριγεί στο πρώτο φθινοπωρινό μπουρίνι…
Όταν έρχονται τα σύννεφα…
Τώρα το πλοίο έχει σαλπάρει κι από τα μάτια σβήνει η στεριά
Μες στα κατάρτια πετούνε οι γλάροι κι εγώ σου λέω «έχε γεια»!
Στο μουράγιο μένεις μόνη εσύ, πάντα ο νους μου θα ‘ναι στο νησί…
Θάλασσα πλατειά σ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις
Θάλασσα βαθιά μια στιγμή δεν ησυχάζεις
Λες κι έχεις καρδιά, την καρδιά μου τη μικρούλα τη φτωχειά
Φωτογραφίες: Νάντια Παυλάκη, 2021
kimintenia.wordpress.com
kimintenia 