kimintenia

Μυρωμένο μαϊστράλι και χρυσαφένιες αμμουδιές κι έν’ απαλό κυματάκι που αφήνει τη δαντελένια του πατημασιά -παντοτινή συντροφιά σε αμέριμνες βόλτες…. Πού είναι τώρα κείνη η απλή, μα τόσο ποθητή ομορφιά σου που τόσο αναπολούμε; Μικρή πατρίδα Αίγινα, σιμώνουν οι μέρες να ξαναδούμε τα ροδαλά χρώματα της αυγούλας πάνω από τα αντικρινά βουνά, στα ολόφωτα πρωινά σου… Λεπτή παρηγοριά το γλυκό, νοσταλγικό τραγουδάκι από την αξέχαστη ταινία… Μιας εποχής αθώας και γαλανής που χάθηκε…

Καράβι άσπρο φορτωμένο
νιάτα, τραγούδια και φιλιά
Βίρα να βγούμε στο μαΐστρο
γλάροι ελάτε από κοντά!

Εγώ κι εσύ, εγώ κι εσύ
τραβάμε για το νησί
εγώ κι εσύ, ω! τι χαρά
μες στα γαλάζια νερά.

Και στην καρδιά μας
φτερουγίζουν τα όνειρά μας
εγια μόλα γειά, πάμε στη χαρά,
εγια μόλα γειά..

(Το τραγούδι των τίτλων από την ταινία «Διακοπές στην Αίγινα», 1957. Ερμηνεία: Σούλυ Σαμπάχ, μουσική: Μενέλαος Θεοφανίδης, στίχοι: Ανδρέας Λαμπρινός)

* (φωτογραφικό υλικό: Νάντια Παυλάκη, Αίγινα 2020)

kimintenia.wordpress.com