«Και γίνανε δέντρα μεγάλα. Ξανάβγαλαν κλαριά και φύλλα της ελπίδας πράσινα. Κι απάνω στα κλαριά τους -σαν τα πουλιά- κελαηδούν τα παιδιά τους, δεύτερη, τρίτη και τέταρτη γενιά της προσφυγιάς. Γενιές που πρόκοψαν γιατί γνώριζαν τι θα πει τιμή, τι θα πει αρχοντιά, τι θα πει πίστη και αγώνας!»

Γιώργος Σεφέρης

Μικρασιάτες πρόσφυγες στην Αθήνα, φωτογραφία του Ερυθρού Σταυρού, 1923 (Βιβλιοθήκη Κογκρέσου, Ουάσινγκτον)

Για τους πρόσφυγες του 1922, για τους ανταλλαχθέντες της Συνθήκης της Λωζάννης και για την επίδρασή τους στην πολιτική και οικονομική ιστορία της Ελλάδας του Μεσοπολέμου καθώς και για τη συμβολή τους στην πολιτισμική πορεία της χώρας, όλο και κάτι γνωρίζουμε, είτε επισταμένως είτε επιδερμικά. Σύμφωνα, ωστόσο, με τον Στέλιο Μιχαλόπουλο, αναπληρωτή καθηγητή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Brown των ΗΠΑ, τα λεγόμενα big data του προσφυγικού ζητήματος της Ελλάδας δεν έχουν αναλυθεί με τρόπο που να οδηγεί σε μια σφαιρική, σε βάθος χρόνου καταγραφή του.

Συνέχεια →