Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος (Κιλκίς, Μάρτ. 2020)

Θεόδ. Κολοκοτρώνης: «Παναγία μου, βοήθησε και τούτην την φορά τους Έλληνες διά να εμψυχωθούν»

Διον. Σολωμός: «Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει»

Οδ. Ελύτης: «Όπου και να σας βρίσκει το Κακό, αδελφοί, όπου και να θολώνει ο νους σας, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη»

Μνημονεύω, τούτες τις δύσκολες ημέρες -κλεισμένοι στ’ αρχοντικά μας- τα λόγια του Κολοκοτρώνη, τους στίχους του Σολωμού, τον λόγο του Ελύτη. Περίεργες στιγμές ζούμε..

Η άνοιξη, η νιότη του χρόνου, πολιορκεί τις αισθήσεις μας: «Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθό Απρίλη κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα». Και έξω το αόρατο κακό. Πολιορκημένοι. Με τα ντουλάπια να βογκούν από ρύζια και ζυμαρικά. Εκείνοι, οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», έψαχναν εναγωνίως ακόμη και ποντικούς και «ήτο ευτυχής όστις εδύνατο να πιάσει έναν. Βατράχους δεν είχαμε, κατά δυστυχίαν», γράφει ο Κασομούλης στα «Στρατιωτικά Ενθυμήματά» του.

Συνέχεια →