Αντώνης Μπενάκης, ο ευπατρίδης που εμπνέει διαχρονικά

Αντώνης Μπενάκης
(1873-1954)

Mπροστά στη χρυσή μυκηναϊκή κύλικα από τα Δέντρα της Αργολίδας (1950)

Ο Αντώνης Μπενάκης ήταν ένα κράμα Έλληνα της εποχής που ακολούθησε την Επανάσταση και του κομψού αστού των αρχών του νέου αιώνα. Υπήρξε υπόδειγμα ανθρώπου – δημιουργού και ένα παντοτινό πρότυπο προσφοράς που είχε ως βάση την αγάπη για τον άνθρωπο και την αφοσίωση στην πατρίδα

Συνέχεια

Η Γέννηση του Χριστού στη Βυζαντινή Τέχνη

Η Γέννηση του Χριστού

Ο Αγιορείτης καλόγερος Ιωνάς είναι στο κελί του και ζωγραφίζει τη Γέννηση του Κυρίου. Τι ησυχία! Ακούγεται μόνο το κομπολόγι δύο άλλων καλόγερων που, καθισμένοι σε χαμηλά σκαμνιά, περνούν τις ατελείωτες ώρες των κοιτάζοντας το πινέλο του ζωγράφου ν’ ανασταίνει με υπομονή τη θεία ιστορία.

Συνέχεια

Ο Άγιος νεομάρτυρας Γεώργιος ο Χιοπολίτης

26 Νοεμβρίου

Ο άγιος γεννήθηκε στο χωριό Πιθυός (ή Πυτιός) της Χίου το έτος 1785. Όταν ήταν εννέα μηνών ορφάνεψε από μητέρα και ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε. Έτσι το παιδί γνώρισε την μητριά του για μητέρα. Σε ηλικία κάτω των δέκα ετών τον έβαλε ο πατέρας του κοντά σε ένα ξυλογλύπτη για να μάθει την τέχνη του. Ενώ το συνάφι βρισκόταν στα γειτονικά Ψαρά και δούλευε το τέμπλο του Αγίου Νικολάου, εξ αιτίας της απότομης συμπεριφοράς του πρωτομάστορα και της παιδικής αφέλειας, ο μικρός Γεώργιος μπήκε παρέα με κάποιους γνωστούς σε ένα καράβι και βγήκε στην Καβάλα. Εκεί, μια ημέρα, παρακινημένος από άλλα παιδιά, μπήκαν σε ένα μποστάνι για να κλέψουν καρπούζια. Ο αγροφύλακας πρόφθασε να συλλάβει μόνο τον μικρό Γεώργιο και τον πήγε στον δικαστή. Τότε το παιδί από φόβο αρνήθηκε την αγία πίστη του. Ένας από τους Αγαρηνούς τον πήρε σπίτι του και μετά καιρό τον έδωσε σε άλλον και κατόπιν ανεχώρησε στον Τσεσμέ. Οι συγγενείς του παιδιού δεν ήξεραν τίποτε από αυτά.

Συνέχεια