Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τότε που ο αγαπημένος μας Μίκης πέρασε στη γειτονιά των αγγέλων. Όμως είναι πάντα εδώ, δυναμικά παρών μέσα από το φωτεινό του παράδειγμα, τη ζωή, τους αγώνες και το έργο του. Μέσα από τα τραγούδια του που ένας ολόκληρος λαός και ο κόσμος όλος δεν θα πάψουν να τα τραγουδούν, έχοντας τη μουσική του σαν παντοτινό οδηγό και σαν φάρο μέσα στα αγριοκαίρια της ζωής, στους κινδύνους, στις απλές καθημερινές μας χαρές, αλλά και στις μεγάλες στιγμές της ιστορίας μας. Παντού και πάντοτε ο Μίκης θα γεμίζει με τη λιονταρίσια καρδιά και την επιβλητική παρουσία του τη ζωή μας, θα τη φωτίζει, θα της δείχνει τον δρόμο και θα τη νοηματοδοτεί. Καλή ανάπαυση καλέ μας Μίκη, σε έναν παράδεισο γεμάτο μελωδίες, δικαιοσύνη και ξαστεριές, γεμάτο από όλα εκείνα που αγάπησες και τα μοιράστηκες μαζί μας στο φευγαλέο ταξίδι αυτής της ζωής… Να μας θυμάσαι και να μας αγαπάς πάντα…

Συνέχεια →

Πάργα, Ήπειρος

«Είχα μια θάλασσα στο νου
κι ένα περβόλι, περιβόλι τ’ ουρανού»

Οι βαθύτερα χαραγμένες μνήμες μας, εκείνες που πιο δύσκολα ξεθωριάζουν, είναι οι παιδικές. Θυμάμαι το καλοκαίρι του 1974, το καλοκαίρι που έγινα οκτώ χρονών, ως αναστάσιμο. Ο κόσμος -αγκυλωμένος μέχρι τότε και βλοσυρός, καταθλιπτικά «ελληνοχριστιανικός»- από τη μια μέρα στην άλλη ξεμαρμάρωσε, πλημμύρισε από χρώματα και ευωδιές.

Συνέχεια →

Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής – Μικρό αφιέρωμα με αγαπημένα τραγούδια

«Οι άγγελοι τραγουδάνε. Και οι ερωτευμένοι επίσης. Πίσω από κάθε ανάταση, από κάθε μεράκι, μια κιθάρα περιμένει έτοιμη να πάρει τα λόγια και να τα ταξιδέψει από χείλη σε χείλη. Δεν είναι λίγο αυτό. Είναι η χαρά να δίνεις χαρά στους άλλους, είναι αυτό που μας βαστάει στη ζωή. Γι’ αυτό, κοντά στα ποιήματά μου, δοκίμασα να γράψω και μερικά τραγούδια, χωρίς να τα υποτιμώ καθόλου. Έτσι ή αλλιώς, μιλά κανείς για τα ίδια πράγματα που αγαπά, και από κει και πέρα το λόγο έχουν αυτοί που θα τ΄ ακούσουν. Λένε πως το είδος έχει ορισμένους κανόνες. Δεν τους ξέρω και, πάντως, δεν ενδιαφέρθηκα ή δεν μπορούσα ίσως να τους ακολουθήσω. Δουλεύει ο καθένας όπως νιώθει. Και η θάλασσα είναι απέραντη, τα πουλιά μυριάδες, οι ψυχές όσες και οι συνδυασμοί που μπορούν να γεννήσουν οι ήχοι και τα λόγια, όταν ο έρωτας και το όνειρο συμβασιλεύουν».

Οδυσσέας Ελύτης

Συνέχεια →