Η Βιάννος και η ιερή μνήμη του ολοκαυτώματος

Ρουσσέτος Παναγιωτάκης, «Το ολοκαύτωμα της Βιάννου»

Ήταν 14 Σεπτεμβρίου του 1943 όταν οι Γερμανοί κατακτητές έδειξαν για μια ακόμη φορά το απάνθρωπο πρόσωπό τους. Η μέρα που έλαβε χώρα ένα από το πιο ειδεχθή εγκλήματα των ναζί εναντίον αμάχων: το Ολοκαύτωμα της Βιάννου και των γύρω χωριών της επαρχίας Ιεράπετρας Κρήτης ως αντίποινα για τη δράση ανταρτών στην περιοχή. Ο γερμανικός στρατός εισέβαλε στα χωριά Βιάννο, Αμιρά, Βαχό, Κεφαλοβρύσι, Κρεβατά, Άγιο Βασίλειο, Πεύκο, Κάτω Σύμη, Γδόχια, Μύρτο, Μουρνιές, Ρίζα, Μάλλες και επί τρεις ημέρες εκτελούσε αδιάκριτα, λεηλατούσε, έκαιγε σπίτια και περιουσίες… Έναν μήνα μετά οι γερμανοί επανήλθαν ισοπεδώνοντας ολόκληρα τα χωριά. 401 άνθρωποι σκοτώθηκαν. Πάνω από 1.000 οικίες καταστράφηκαν. Κανένα έλεος. Μόνο φωτιά, καπνός και αίμα. Στην ιερή μνήμη της μαρτυρικής θυσίας της Βιάννου επιχειρούμε ένα αφιέρωμα το οποίο πλαισιώνει ξεχωριστά το ποίημα «Νογά ο θεός τον Αμιρά και για τη Βιάννο κλαίει» της Ζωής Δικταίου, με καταγωγή από το όμορφο Λασίθι, και οι πίνακες του επίσης κρητικού ζωγράφου Ρουσσέτου Παναγιωτάκη.

Συνέχεια

Αγκαλιαστός, ο χορός της αγάπης από το Λασίθι

Ζευγάρι νεαρών Κρητικών στις αρχές του περασμένου αιώνα

Ο «Αγκαλιαστός» είναι χορός της επαρχίας Ιεράπετρας. Από τους παλαιότερους χορούς της Κρήτης, απλός και ήρεμος, χορεύεται από άνδρες και γυναίκες. Το μουσικό μέτρο του είναι 2/4. Το όνομά του το πήρε από το ιδιόμορφο πιάσιμο των χορευτών, αφού καθένας μοιάζει ν’ αγκαλιάζει τον μπροστινό του.

Συνέχεια

Σοφία Δατσέρη: Τα τοπία μου είναι «συναισθηματικοί τόποι»

Η ζωγράφος από την Κρήτη μιλάει για την τέχνη της

Τοπίο – Έργο της Σοφία Δατσέρη

«Τα τοπία μου είναι «συναισθηματικοί τόποι». Δε με απασχολεί να αποδώσω ρεαλιστικά έναν τόπο, όσο το συναίσθημα που δημιουργεί», αναφέρει η καλλιτέχνις Σοφία Δατσέρη στη συνέντευξη που μας παραχώρησε. Με εμπνεύσεις που προέρχονται από το φως και την… ενέργεια της κρητική γης εξηγεί την επιρροή από τη λογοτεχνία και τη λαϊκή τέχνη και τα εφόδια που της δίνει, προκειμένου να εργαστεί πάνω στο τοπίο. Ζωγραφίζει χωρίς ποτέ να σκεφτεί, αν θα θεωρηθεί μοντέρνα. Μιλά ακόμα για την επίδραση της κρίσης στην ελληνική τέχνη θεωρώντας τη ευεργετική, την ανάκαμψή της και το ρόλο των social media στην αγορά της Τέχνης.

Συνέχεια