Πηγή: simeiakairwn.wordpress.com

Ήταν η δίκη του Χριστού δίκαιη;

Χρήστος Δερμοσονιάδης, Δικαστής

«Ecce Homo» του Antonio Ciseri (1821-1891)

Με τη φράση «Ίδε ο άνθρωπος!» (λατ. Ecce homo!) ο Πόντιος Πιλάτος
παρουσίασε στον Ιουδαϊκό λαό τον Ιησού Χριστό, φέροντα ακάνθινο στεφάνι
και περιβεβλημένο με στρατιωτικό ρωμαϊκό πορφυρό χιτώνα.
Τούτο ιστορείται από τον Ιωάννη στο Ευαγγέλιό του (19:5)

Συνέχεια →

Τι σημαίνει ν’ αγιάσεις κρυφά σε έναν κόσμο που μονάχα φαίνεται και δεν είναι;

Συνέχεια →

Μακαριστού Πατριάρχη Σερβίας κυρού Παύλου

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Να νηστεύετε από την κακία, την κατάκριση, τον θυμό, την οργή, τη φιλαργυρία, την εμπάθεια, τη μικροψυχία, τη φιλαυτία, την υπερηφάνεια, τη σκληρότητα, την αδιαλλαξία, την αλαζονεία, την αχαριστία, τον εγωισμό, την αδιακρισία, τη φιληδονία, την ισχυρογνωμοσύνη, την ιδιορρυθμία, την ιδιοτροπία, τη ραθυμία, τη συκοφαντία, την αδικία, την ψευδορκία, την αδιαφορία, την απληστία, την πλεονεξία, την ωραιοπάθεια, τη φιλαρχία, τη μεγαλομανία, την επιδειξιομανία, την υποκρισία, το ψέμα, τον φθόνο, την πονηρία, τη χαιρεκακία, την ασυγχωρησία…

Συνέχεια →

27 Φεβρουαρίου

Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης, ο αγιασμένος Νεοφανής Γέροντας

Ο 20ός αιώνας χαρακτηρίζεται ως ένας από τους πιο ταραγμένους αιώνες της ιστορίας. Παρά ταύτα είναι ο αιώνας ανάδειξης πλειάδας επιφανών αγίων, ως επιβεβαίωσης της μεγάλης αλήθειας, πως όπου: «Επλεόνασεν ή αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν ή χάρις» (Ρωμ. 5,20). Μια τρανή απόδειξη ότι η Εκκλησία του Χριστού συνεχίζει και στις δύσκολες και παρακμιακές ημέρες μας, να σώζει και να αγιάζει, να αναδεικνύει αγίους. Ανάμεσά τους ο νεωστί καταταγείς στους αγιολογικούς δέλτους, άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, μια σπουδαία ασκητική μορφή του αγιορείτικου μοναχισμού, άξιος συνεχιστής του γνησίου μοναχικού ιδεώδους της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.

Συνέχεια →

Συνέχεια →

Ο σεβασμιότατος Επίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ εκοιμήθη σήμερα, Τετάρτη 24 Αυγούστου 2022, σε ηλικία 88 ετών. Τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας τα οποία υπέμενε, από την πρώτη στιγμή, με πίστη και υπομονή. Το παρόν αποτελεί αναδημοσίευση παλαιότερου άρθρου μας στο ιστολόγιο, αφιερωμένου σε εκείνον. Καλό Παράδεισο και ένα μεγάλο «Ευχαριστώ» για όσα μας δίδαξε με τη ζωή, το έργο, τη γραφή και το μοναδικό του παράδειγμα…

Ο άνθρωπος είναι ένα ζωντανό πλάσμα
που έχει λάβει την κλήση να γίνει Θεός

Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware

«Ως εικόνα του Θεού ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να υπερβαίνει τον εαυτό του, να μεσιτεύει ανάμεσα στις ακρότητες και να τις οδηγεί στην αρμονία. Το ανθρώπινο ον δεν είναι πρωταρχικά ένα λογικό ζώον, ούτε ακόμη ένα πολιτικό ζώον, αλλά πολύ πιο θεμελιακά ένα ευχαριστιακό ζώον. Το υψηλότατο προνόμιο και η υπέρτατη κλήση μας, η πράξη η οποία μας πραγματώνει αυθεντικά, είναι να προσφέρουμε τον κόσμο ως ευχαριστία πίσω στον Θεό. Η ίδια η οικολογική κρίση έδειξε πως αυτό που χρειάζεται να επιδείξουμε είναι ένα ευχαριστιακό και ασκητικό πνεύμα, μια στάση αυτοπεριορισμού, κενωτικής απλότητας στον συνολικό τρόπο ζωής μας, μια θέληση να διακρίνουμε, και ως κοινότητες και σε προσωπικό επίπεδο, ανάμεσα σε αυτό που θέλουμε και σε αυτό που χρειαζόμαστε. Το γεγονός ότι θέλουμε κάτι, δεν σημαίνει αυτομάτως ότι έχουμε και το δικαίωμα να το αποκτήσουμε. Αυτό είναι ένα μάθημα που οι καταναλωτικές κοινωνίες σε όλον τον κόσμο δεν επιθυμούν να διδαχθούν. Με μια λέξη, εννοούμε ένα πνεύμα επώδυνης θυσίας. Άλλωστε η τελεία αγάπη είναι η θυσιαστική αγάπη. Να προσφέρεις τον κόσμο πίσω στον Θεό ευχαριστιακά, σημαίνει να προσφέρεις την ίδια σου τη ζωή ως θυσία στον Θεό, για χάρη των συνανθρώπων σου. Μόνο που με μια τέτοια θυσία, θα ανακαλύψουμε ότι δεν χάνουμε άλλα κερδίζουμε». Τα σοφά τούτα λόγια ανήκουν σε έναν από τους σπουδαιότερους θεολόγους του καιρού μας, στον π. Κάλλιστο Ware και τα καταθέτουμε ως μία από τις πιο γνήσιες ορθόδοξες μαρτυρίες για το θαύμα της ζωής, τον άνθρωπο και τη θέση του στη δημιουργία.

Συνέχεια →

π. Ανδρέας Αγαθοκλέους, Ι.Μ. Αγίας Τριάδος Λιθροδόντα, Κύπρος

Άγιον Όρος – Η κορυφή του Άθωνα με το εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

«.. καὶ ἅμα ἐκείνοις τὸ Θαβώριον ὄρος προφθάσωμεν …»

Η πραγματική γνώση του εαυτού μας συνίσταται στην αναγνώριση των χαρισμάτων και των ελαττωμάτων μας. Κανένας άνθρωπος δεν είναι χωρίς χαρίσματα, αφού σε όλους ο Θεός ως Πατέρας δίνει από τον εαυτό Του κάτι. Όπως, βέβαια, και κανένας άνθρωπος δεν είναι χωρίς ελαττώματα, αδυναμίες, πάθη. Τα χαρίσματα τα κατανοούμε από την κλίση που έχουμε, την ευκολία που τα ενεργοποιούμε, την άνεση που τα χειριζόμαστε. Τα ελαττώματα ενδεχομένως δυσκολευόμαστε να τα αναγνωρίσουμε, ένεκα της άμυνας που ασκούμε για να «προφυλαχτούμε» ή ένεκα εγωισμού. Οι συνθήκες, οι δυσκολίες ή και οι άνθρωποι γύρω μας, είναι μέσα που μας βοηθούν να τα αναγνωρίσουμε, αν βέβαια το θέλουμε, κι αν έχουμε τη διάθεση να απαλλαγούμε.

Συνέχεια →

«Ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζει τὸ πνεῦμά μου πρὸς σέ, ὁ Θεός,
διότι φῶς τὰ προστάγματά σου ἐπὶ τῆς γῆς»

(από τα «Ἀλληλουϊάρια» της Ακολουθίας του Νυμφίου)

Συνέχεια →

«Εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν καὶ ὑμᾶς διώξουσιν»

Οι τελευταίες μέρες ήταν για μένα μία πολύ δύσκολη περίοδος, από τις πιο δύσκολες της ζωής μου. Παντού επικρατεί η ανησυχία, η αμφιβολία, η ταραχή. Κανένας δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα για το πόσο θα κρατήσει αυτή η πανδημία, αν τελικά θα καταφέρουμε να την αντιμετωπίσουμε και πότε. Και το επιστέγασμα; Κλείνουν οι εκκλησίες, οι ακολουθίες γίνονται κεκλεισμένων των θυρών και με ελάχιστους παρόντες. Σε αυτές τις στιγμές της ξηρασίας κάθε ανθρώπινης παρηγοριάς, η καρδιά μου έφερε στη μνήμη ένα αγαπημένο μου άγιο. Τον άγιο Μάξιμο τον Γραικό.

Συνέχεια →