Μέσα στους αιώνες που κύλισαν είναι πολλές οι ψυχές που αγάπησαν το θείο Διδάσκαλο και έζησαν όπως εκείνος παραγγέλλει. Αυτές οι ψυχές γίνονται, ιδιαίτερα στις μέρες μας, φάροι πνευματικοί. Μία τέτοια ψυχή είναι και η Οσία Ξένη. Στα ίχνη του Ιησού, που ξενιτεύτηκε από τον ουρανό στη γη, αναχώρησε και η οσία με τις δύο θεαραπαινίδες της σε ξένη χώρα για να μπορεί εκεί να προσφέρει τη λατρεία της στον Χριστό και τη διακονία της στον συνάνθρωπο.
Ο Άγιος Θεμιστοκλής έζησε τον 3ο μ.Χ. αιώνα στα Μύρα της Λυκίας της Μικράς Ασίας. Ήταν βοσκός προβάτων, αλλά δεχόμενος τα νάματα της πίστεως από τους ευσεβείς γονείς του, βίωσε τις αλήθειες του Ευαγγελίου του Χριστού και αναδείχθηκε αργότερα ένθερμος ομολογητής της πίστεως στον ένα και αληθινό Θεό.
Οι Άγιοι Πέντε Μάρτυρες Ευστράτιος, Αυξέντιος, Ευγένιος, Μαρδάριος και Ορέστης, άθλησαν στην Καππαδοκία τον καιρό της βασιλείας των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, το 296 μ.Χ. Τότε είχε ξεσπάσει ο φοβερότερος ίσως διωγμός εναντίον των χριστιανών, που είχε σκοπό να εξαλείψει από το πρόσωπο της γης κάθε χριστιανό.
Οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας μας έβαλαν τη δική τους σφραγίδα ο καθένας στη διατύπωση της αποκαλυμμένης και σώζουσας αλήθειας. Είναι όντως θαυμαστό το γεγονός ότι ουδέποτε υπήρξε χρόνος στη δισχιλιόχρονη πορεία της Εκκλησίας μας να μην υπάρχουν Πατέρες και διδάσκαλοι, οι οποίοι εκφράζουν την αυτοσυνειδησία Της.
Η Αγία Βαρβάρα έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Μαξιμιανού (286-305 μ.Χ.) και ήταν κόρη του Διοσκόρου, ενός από τους πλουσιώτερους ειδωλολάτρες της Ηλιουπόλεως της Αιγύπτου. Ανήκει στους αγίους της πίστεώς μας που μαρτύρησαν διωκόμενοι από τους ίδιους τους γονείς τους, όπως η Αγία Μαρκέλλα, ο Άγιος Προκόπιος κ.ά.
Ο νέος ιερός ναός Αγίου Ανδρέα Πατρών (1908) σε σχέδια Εμίλ Ρομπέρ
Ο ιερός ναός Αγίου Ανδρέα Πατρών δεσπόζει στη δυτική πλευρά του κέντρου της Πάτρας. Μαζί με τον διπλανό παλαιό ναό του Αγίου Πρωτοκλήτου Αποστόλου, που οικοδομήθηκε στο διάστημα 1836-1843 στη θέση όπου μαρτύρησε, σε σχέδια Λυσάνδρου Καυταντζόγλου, αποτελούν ένα λαμπρό ιερό προσκύνημα ολόκληρης της Χριστιανοσύνης.
Εορτάζουμε σήμερα τη μνήμη του αγίου Ιακώβου του νέου, ενός αγίου του καιρού μας που υπήρξε καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκόσμιας ζωής του υπόδειγμα ταπείνωσης, αγάπης, υπομονής και αγγελικής βιωτής. Ο άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης γεννήθηκε στο Λιβίσι της Μικράς Ασίας το 1920 και στην Ελλάδα ήρθε σε νηπιακή ηλικία με τη μητέρα του και ανατράφηκε μέσα σε συνθήκες στέρησης αλλά και βαθιάς πίστης στον Θεό, ευλάβειας και προσευχής. Στον άγιο Ιάκωβο είναι αφιερωμένο το ιστολόγιό μας. Ως ελάχιστη τιμή στη μνήμη του δημοσιεύουμε ορισμένες διδαχές του που βοηθούν τον καθένα στον δικό του πνευματικό αγώνα. Ας έχουμε πάντα την ευλογία και τη χάρη του!
Ο ιερός ναός Εισοδίων της Θεοτόκου Σταυροδρομίου και η ιστορία του
Στο πιο κεντρικό σημείο της ευρωπαϊκής πλευράς της Πόλης, στην τοποθεσία που όλοι γνωρίζουμε ως το «Πέραν», στο όμορφο Σταυροδρόμι, ο λαμπρός ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου και το εκκλησιαστικό συγκρότημα που τον περιβάλλει, αποτελούμενο από γραφεία, κατοικίες ιερέων, εστίες, αίθουσες και εντευκτήρια, καλύπτει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης.
Η Αγία Ελένη μαρτύρησε τον 18ο αιώνα μ.Χ. Καταγόταν από την όμορφη και σπουδαία πόλη του Πόντου Σινώπη και ήταν κόρη της ευσεβούς οικογενείας Μπεκιάρη. Ήταν 15 ετών, ωραιοτάτη στο σώμα και στην όψη, η δε αγνότητά της έδινε ιδιαίτερη χάρη στο πρόσωπό της. Διακρινόταν για την υπακοή στους γονείς της και την θερμή αγάπη της ψυχής της προς τον Χριστό. Στην ανατροφή της επέδρασε ιδιαίτερα ο θείος της, αδελφός του πατέρα της, ο οποίος εδίδασκε τότε σε Ελληνικό κρυφό Σχολείο της Σινώπης.
Η θαυματουργική εμφάνιση του Αγίου που ματαίωσε την κατεδάφιση!
Δίπλα στο Καυτατζόγλειο στάδιο Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα, μπροστά από το βοηθητικό γήπεδο επί της οδού Αγίου Δημητρίου, υπάρχει εκκλησάκι αφιερωμένο στον Άγιο μεγαλομάρτυρα Νέστορα.
Η Αγία Πελαγία ζούσε στην Αντιόχεια και ήταν ιερόδουλη. Η ζωή της ήταν βουτηγμένη στον οίστρο των ηδονών κι η ακολασία είχε πωρώσει ολόκληρη τη συνείδησή της. Όμως ο πολυεύσπλαχνος Κύριος μας διαβεβαίωσε ότι «αι τελώναι και αι πόρνοι προάγουσιν υμάς εις την βασιλείαν του Θεού».
Η ισαπόστολος Θέκλα καταγόταν από το Ικόνιο και ήταν θυγατέρα εθνικής οικογένειας, τη δε μητέρα της έλεγαν Θεόκλεια. Μετεστράφη στη χριστιανική πίστη χάρη στα κηρύγματα του Αποστόλου Παύλου στη γειτονική οικία του Ονησιφόρου. Είχε ήδη μνηστευθεί κάποιον εθνικό ονόματι Θάμυρη. Όταν αυτός και η μητέρα της Θεοκλεία αντιλήφθηκαν ότι είχε μεταστραφεί στη χριστιανική πίστη, προσπάθησαν να την κάνουν να πάρει πίσω την απόφασή της. Όταν είδαν ότι αυτό ήταν ανώφελο, κατέδωσαν τον Απόστολο Παύλο στον ηγεμόνα Καστίλιο, ο οποίος τελικά αφού τον φυλάκισε, τον απέλασε.
Έτσι προφήτευσε ο προφήτης Ησαΐας για τον Πρόδρομο του Κυρίου, Ιωάννη: «Φωνὴ βοῶντος ἐν τὴ ἐρήμω, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τᾶς τρίβους αὐτοῦ» (Ησαΐας μ’,3). Δηλαδή, φωνή ανθρώπου, που φωνάζει στην έρημο και λέει: «Ετοιμάστε τον δρόμο, απ’ όπου θα έλθει ο Κύριος σε σας. Κάνετε ίσιους και ομαλούς τους δρόμους, από τους οποίους θα περάσει». Ξεριζώστε, δηλαδή, από τις ψυχές σας τα αγκάθια των αμαρτωλών παθών και ρίξτε μακριά τα λιθάρια του εγωισμού και της πώρωσης και καθαρίστε με μετάνοια το εσωτερικό σας, για να δεχθεί τον Κύριο.
Η φωνή αυτή, που ήταν ο Ιωάννης, γεννήθηκε με θαυμαστό τρόπο. Ο Πατέρας του Ζαχαρίας ήταν Ιερέας. Την ώρα του θυμιάματος μέσα στο θυσιαστήριο, είδε άγγελο Κυρίου, που του ανήγγειλε, ότι θ’ αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννης. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπίστησε. Η γυναίκα του ήταν στείρα και ηλικιωμένη, πώς θα γινόταν αυτό που άκουγε; Τότε ο άγγελος του είπε ότι για να τιμωρηθεί η δυσπιστία του, μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού, αυτός θα έμενε κωφάλαλος.
Πράγματι, η Ελισάβετ συνέλαβε και μετά εννέα μήνες γέννησε γιο. Οκτώ ημέρες μετά, κατά την περιτομή του παιδιού, οι συγγενείς θέλησαν να του δώσουν το όνομα του πατέρα του, Ζαχαρία. Όμως ο Ζαχαρίας έγραψε επάνω σε πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως δε λύθηκε η γλώσσα του και η χαρά για όλους ήταν μεγάλη.
«Τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν Δέσποτα και την αγίαν Σου Ανάστασιν υμνούμεν και δοξάζομεν»
Η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού αποτελεί έναν σπουδαίο εορτολογικό σταθμό του εκκλησιαστικού έτους. Στις 14 Σεπτεμβρίου σύμπασα η Ορθοδοξία τιμά τον Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως το «καύχημά» Της και η «δόξα» Της.
Στις 13 Σεπτεμβρίου η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά και γεραίρει τη μνήμη του Αγίου Αριστείδου, του επιφανούς και ευγλωττότατου αυτού Αθηναίου φιλοσόφου και πανευφήμου μάρτυρος του Χριστού, ο οποίος έμεινε γνωστός στην Εκκλησιαστική Ιστορία και Πατρολογία από την περίφημη απολογία του υπέρ των διωκομένων χριστιανών.