«Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα…». Το τραγούδι αυτό (σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, μουσική Μίκη Θεοδωράκη και με ερμηνευτή τον Παύλο Σιδηρόπουλο), έρχεται στο νου, όταν αναφερόμαστε στον Νίκο Τεμπονέρα. Τον Δάσκαλο, που στάθηκε δίπλα στους μαθητές του. Ο Νίκος Τεμπονέρας (γεν. 1954) έπεσε νεκρός στις 8 Ιανουαρίου 1991, στο σχολικό συγκρότημα του 3ου και 7ου Γυμνασίου και Λυκείου Πάτρας, μετά από επίθεση τραμπούκων της ΟΝΝΕΔ με επικεφαλής το στέλεχός της Γ. Καλαμπόκα, και ενώ είχαν φουντώσει οι μαθητικές κινητοποιήσεις και καταλήψεις. Ο Τεμπονέρας πίστευε σε ένα δημοκρατικό σχολείο. Στήριζε με όλο του το είναι τον μαθητικό αγώνα, γιατί τον θεωρούσε δίκαιο. Είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το νομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου έφερνε το ελληνικό σχολείο πίσω στη δεκαετία του ‘50. Και αυτή του τη στάση την πλήρωσε με τη ζωή του μόλις στα 37 του χρόνια…

Συνέχεια →

25 Σεπτεμβρίου 1912 – 17 Μαΐου 1913

Η απελευθέρωση της Ελασσόνας (6 Οκτωβρίου 1912)

Η πολεμική αναμέτρηση ανάμεσα στη Βαλκανική Συμμαχία (Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία, Μαυροβούνιο) και τη θνήσκουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία ξεκίνησε τυπικά στις 25 Σεπτεμβρίου 1912 με την κήρυξη του πολέμου από το Μαυροβούνιο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ολοκληρώθηκε στις 17 Μαΐου 1913 με τη συνθήκη του Λονδίνου. Το τέλος του Α’ Βαλκανικού Πολέμου βρήκε την Ελλάδα να έχει απελευθερώσει την Ήπειρο, ολόκληρη τη Θεσσαλία, μεγάλο τμήμα της Μακεδονίας και τα νησιά του Αιγαίου.

Συνέχεια →

Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τότε που ο αγαπημένος μας Μίκης πέρασε στη γειτονιά των αγγέλων. Όμως είναι πάντα εδώ, δυναμικά παρών μέσα από το φωτεινό του παράδειγμα, τη ζωή, τους αγώνες και το έργο του. Μέσα από τα τραγούδια του που ένας ολόκληρος λαός και ο κόσμος όλος δεν θα πάψουν να τα τραγουδούν, έχοντας τη μουσική του σαν παντοτινό οδηγό και σαν φάρο μέσα στα αγριοκαίρια της ζωής, στους κινδύνους, στις απλές καθημερινές μας χαρές, αλλά και στις μεγάλες στιγμές της ιστορίας μας. Παντού και πάντοτε ο Μίκης θα γεμίζει με τη λιονταρίσια καρδιά και την επιβλητική παρουσία του τη ζωή μας, θα τη φωτίζει, θα της δείχνει τον δρόμο και θα τη νοηματοδοτεί. Καλή ανάπαυση καλέ μας Μίκη, σε έναν παράδεισο γεμάτο μελωδίες, δικαιοσύνη και ξαστεριές, γεμάτο από όλα εκείνα που αγάπησες και τα μοιράστηκες μαζί μας στο φευγαλέο ταξίδι αυτής της ζωής… Να μας θυμάσαι και να μας αγαπάς πάντα…

Συνέχεια →

Μανώλης Γλέζος
(Απείρανθος Νάξου, 9 Σεπτ. 1922 – Αθήνα, 30 Μαρτ. 2020)

Τον Ναξιώτη αγωνιστή Μανώλη Γλέζο πρόκειται να τιμήσει στις 28 Σεπτεμβρίου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με πρωτοβουλία της ευρωομάδας της Αριστεράς (Left).

Συνέχεια →

Αλέξανδρος Παπαναστασίου
(Τρίπολη Αρκαδίας, 8 Ιουλίου 1876 – Αθήνα, 17 Νοεμβρίου 1936)

Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου υπήρξε πολιτικός επιστήμονας, κοινωνιολόγος και ηγέτης του δημοκρατικού φιλελεύθερου χώρου, υπουργός σε πολλές κυβερνήσεις και δύο φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας, το 1924 και το 1932, ο ιδρυτής του πολιτεύματος της Αβασίλευτης Δημοκρατίας στην Ελλάδα, τον Μάρτιο του 1924.

Συνέχεια →

Μιχαήλ Στασινόπουλος (1903-2002)

Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1903. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Νομικής το 1934. Το 1937 διορίσθηκε Υφηγητής Διοικητικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1943 τακτικός Καθηγητής της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών της οποίας διετέλεσε Πρύτανης από το 1951 έως το 1958. Κατά τη διετία 1951-1953 διετέλεσε Πρόεδρος του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας. Το 1952 υπηρέτησε ως υπηρεσιακός Υπουργός Προεδρίας και Εργασίας στην Κυβέρνηση Κιουσόπουλου και το 1958 ως Υπουργός Προεδρίας στην Κυβέρνηση Γεωργακόπουλου. Το 1929, επιτυχών πρώτος στο σχετικό διαγωνισμό δικαστών, εισήλθε ως Εισηγητής στο Συμβούλιο της Επικρατείας του οποίου διετέλεσε Πρόεδρος από το 1966 έως το 1969.

Συνέχεια →

Ο «Ανδρέας» είναι ένα τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη, που γράφτηκε για τον αγωνιστή Ανδρέα Λεντάκη (1935-1997), ο οποίος κατά τη διάρκεια της επταετίας κρατήθηκε στη Γενική Ασφάλεια Αθηνών και βασανίστηκε φρικτά στην ταράτσα του κτηρίου της οδού Μπουμπουλίνας 18. Όντας κρατούμενος κατήγγειλε τη βαναυσότητα της χούντας στον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, ενώ η περίπτωσή του έγινε θέμα συζήτησης και στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Η δράση, οι αγώνες του και η αντοχή του ενέπνευσαν στον συγκρατούμενό του, στο διπλανό κελί, Μίκη Θεοδωράκη, μερικά από τα ωραιότερα επαναστατικά τραγούδια του.

Συνέχεια →

Στην ιερή μνήμη του Μακεδονομάχου προπαππού μας, Μανώλη Στ. Πολυκρέτη

γράφει η Σοφία Ε. Παυλάκη, Νομικός

Μανώλης Στ. Πολυκρέτης (ιδιωτικό αρχείο Ελένης Στ. Παυλάκη – Πολυκρέτη)

«Εγώ είμαι ένας, θα περάσω και θα ξεχαστώ. Η πατρίδα όμως θα μείνει, και η πατρίδα είναι όλες οι γενιές που πέρασαν, και οι γενιές που είναι, και κείνες που θα έλθουν. … Η ευγενική ψυχή δεν κάνει υπολογισμούς όταν έλθει η ώρα της αυτοθυσίας, όσο βαριά κι αν είναι ..»
Πηνελόπη Δέλτα, «Για την Πατρίδα», 1909

Συνέχεια →

25 Σεπτεμβρίου 1912 – 17 Μαΐου 1913

Η απελευθέρωση της Ελασσόνας (6 Οκτωβρίου 1912)

Η πολεμική αναμέτρηση ανάμεσα στη Βαλκανική Συμμαχία (Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία, Μαυροβούνιο) και τη θνήσκουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία ξεκίνησε τυπικά στις 25 Σεπτεμβρίου 1912 με την κήρυξη του πολέμου από το Μαυροβούνιο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ολοκληρώθηκε στις 17 Μαΐου 1913 με τη συνθήκη του Λονδίνου. Το τέλος του Α’ Βαλκανικού Πολέμου βρήκε την Ελλάδα να έχει απελευθερώσει την Ήπειρο, ολόκληρη τη Θεσσαλία, μεγάλο τμήμα της Μακεδονίας και τα νησιά του Αιγαίου.

Συνέχεια →

«Και αργά στον άνεμο τρίζοντας
εγυρίσανε πάλι με το στήθος μπροστά
φοβερά, των βράχων τ’ αγάλματα!».
Οδ. Ελύτης, Το Άξιον Εστί

Συνέχεια →