
Αστείρευτο κέφι, πειράγματα, μεταμφιέσεις και αστεία, αυθόρμητα γλέντια με χάλκινα και ζουρνάδες και φιλόξενη διάθεση. Την περίοδο της Αποκριάς όλη η Νάουσα γιορτάζει και με απόλυτη προσήλωση αναβιώνει το έθιμο με τις βαθιές ρίζες «Γενίτσαροι και Μπούλες». Στην Ηρωική πόλη της Νάουσας, δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ημαθίας, στην Κεντρική Μακεδονία, ήδη από την αρχή του Τριωδίου, στους δρόμους, τις πλατείες, τα μπαράκια και τις ταβέρνες κυριαρχούν το κέφι, οι αστεϊσμοί, τα πειράγματα, αλλά κυρίως οι μεταμφιέσεις.
Η Ναουσαίικη Αποκριά χαρακτηρίζεται από αυθορμητισμό, ενθουσιασμό και τη φιλόξενη διάθεση όλων των Ναουσαίων. Γλέντια χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία, αστείρευτη διάθεση, σάτιρα και βέβαια πρωταρχικό στοιχείο οι «Μπούλες». Ένα έθιμο με βαθιές ρίζες, με μακραίωνη ιστορία, με στοιχεία τοπικής παράδοσης αλλά και ηρωικών αγώνων. Οι επισκέπτες της Νάουσας μπορούν να «γευτούν» την παράδοση, να παρακολουθήσουν το μοναδικό αυτό δρώμενο και να ζήσουν μια Αποκριά εξαιρετικής αισθητικής.
Αυτό το ιδιαίτερο έθιμο, το οποίο, τη μεγαλύτερη ακμή του γνώρισε στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, φθάνει αναλλοίωτο μέχρι τις μέρες μας. Σε αντίθεση με την «αταξία» που επικρατεί τις μέρες της αποκριάς, το έθιμο της Νάουσας χαρακτηρίζει η πειθαρχημένη, τυποποιημένη και εξαιρετικής αισθητικής εμφάνιση των συμμετεχόντων. Το ντύσιμο, το μάζεμα, το προσκύνημα, το δρομολόγιο, το μουσικό ρεπερτόριο, οι χοροί, τα όργανα και οι συμμετέχοντες κρατούν εδώ και αιώνες τους ίδιους κανόνες.
Στο έθιμο παίρνουν μέρος μόνο νεαροί άνδρες, ανύπαντροι τα παλαιότερα χρόνια. Ο «Γενίτσαρος», ο περήφανος αυτός φουστανελοφόρος, με τα πολλά ασημικά στο στήθος και στη φουστανέλα, την μακριά πάλα (σπαθί) και τον κέρινο «πρόσωπο» είναι ο πρωταγωνιστής. Κύριο ρόλο έχει η «Μπούλα» (Νύφη), άνδρας που υποδύεται, χωρίς να τη γελοιοποιεί, τη γυναίκα με φαρδιά φουστάνια και «πρόσωπο» στολισμένο με τούλια και λουλούδια. Τα παιδιά που προπορεύονται του μπουλουκιού αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του δρώμενου. Στο τέλος της πομπής ακολουθεί η μουσική, ο ζουρνάς και το νταούλι.





Το έθιμο ξεκινά την πρώτη Κυριακή της Αποκριάς, συνεχίζεται τη Δευτέρα, οπότε τα μπουλούκια επισκέπτονται τα σπίτια των μελών τους και γλεντούν, και επαναλαμβάνεται την Κυριακή της Τυρινής. Στην πλατεία των Αλωνίων γίνεται μεγάλο γλέντι με παραδοσιακούς μεζέδες και το φημισμένο Ναουσαίικο κρασί. Συνεχίζεται την Καθαρά Δευτέρα χωρίς να φορούν τους «πρόσωπους» και ακολουθούν ελεύθερο δρομολόγιο.
Έτσι λοιπόν, την Κυριακή νωρίς το πρωί, με τελετουργικό τρόπο αρχίζει το ντύσιμο. Το ενδιαφέρον όλων για την άψογη εμφάνιση του Γενίτσαρου, τα τραγούδια, οι ευχές, τα κεράσματα είναι χαρακτηριστικά αυτήν την ημέρα. Τα όργανα, οι ζουρνατζήδες, από νωρίς θα αρχίσουν το μάζεμα, να συγκεντρώνουν δηλαδή όλα τα μέλη της ομάδας, πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι, μέχρι να πάρουν τελευταίο τον αρχηγό του μπουλουκιού. Είναι ιδιαίτερα συγκινητική η τελετή αποχαιρετισμού στο σπίτι και το καλωσόρισμα των μελών του μπουλουκιού.
Χωρίς να χορεύουν, με ανεπανάληπτη πομπή, φθάνουν κοντά στο μεσημέρι στο Δημαρχείο. Εκεί γίνεται το προσκύνημα, παίρνει δηλαδή ο αρχηγός την άδεια από τον Δήμαρχο, ώστε να τελεστεί το έθιμο, να γυρίσουν χορεύοντας τους δρόμους της πόλης. Εκτός από την «Μπούλα» που υποκλίνεται, οι «Γενίτσαροι» θα γείρουν πίσω το κορμί τους και θα τινάξουν αγέρωχα το στήθος τους.
Μόλις δοθεί η άδεια θα βγάλουν τις πάλες από τα θηκάρια και θα αρχίσουν οι καθορισμένες από την παράδοση πατινάδες από μαχαλά σε μαχαλά, σε επίσης καθορισμένο δρομολόγιο. Στις πλατείες θα χορέψουν κυκλικούς χορούς. Το απόγευμα θα φτάσουν στην πλατεία των Αλωνίων. Εκεί θα βγάλουν τους «πρόσωπους» και θα ενωθούν μαζί με τον κόσμο για να χορέψουν. Αργότερα τα μπουλούκια θα συνεχίσουν τη διαδρομή τους μέχρι τα Καμμένα, όπου θα στήσουν τους τελευταίους τους χορούς.








Καλή Αποκριά!
Πηγές: e-naousa.gr, genitsaroimpoules.blogspot.com, ethnos.gr
kimintenia.wordpress.com